Isa ka adlaw ang Dios nagpahayag sa iya katawhan nga may
linog nga matabo. Kag sa sini nga linog
ang tanan nga tubig sa mga bubon, suba kag mga busay madula kay pagasuyupon ini
tanan sang duta. Pagkatapos ang tubig
nga maggaguwa kag maga-ilig liwat sa mga suba kag mga bubon magadala sing daku
nga kahalitan sa tawo – ang tubig magahimo sa tanan nga nagainom sini nga
buang.
Siyempre sa kinaandan ang mga tawo waay namati sa Dios. Isa gid lang ang namati, ang propeta. Gani didto sa iya payag payag sa guwa sang
banwa naghanda sia para sa adlaw sang linog paagi sa pagtipon sang tubig sa mga
drum.
Ang linog nag-abot, ang tubig nadula kag sa baylo sini
nagtuhaw ang makahalalit nga tubig. Amo
ini ang gin-inom sang mga tawo apang ang propeta nag-inom sa iya gintigana nga tubig. Pagkatapos sang isa ka bulan ang propeta
nagdulhog sa banwa kag matuod ang tanan nga mga tawo nagbuang, nagbu-ang sila
tanan. Ang lain galing diri amo nga
gin-atake nila ang propeta kay siya lang ang lain sang sa ila kag gani
nagdumdum sila nga siya iya ya ang buang.
Ang propeta nalagyo kag nagbalik sa iya balay. Pagkatapos sang tatlo ka bulan nagdulhog
naman siya sa banwa kag amo man sa gihapon, tungod kay lain siya sang sa ila
dumdum nila nga siya ang nagbuang.
Tinabog naman siya. Pagkatapos sang
isa ka tuig indi na kaagwanta ang propeta, nangin masinulob-on siya, ginatabog
siya pirme kag waay na siya abyan, indi na siya maintiendihan sang tanan, waay
na siya kadtuan. Gani isa ka adlaw ang
tanan nga tubig nga iya sinupot sa mga drum sa iya balay ginpang-ula niya kag
naginom siya sang tubig nga makahalalit.
Pagpanaog niya sa banwa nagnin isa siya sa mga buang kag ginbaton nila
siya kay katulad na siya sa ila nga mga buang.
The end of the story.
Ano ang leksiyon sang istorya: Kung ikabuhi mo ang imo pagkakristiano kung
matuodtuod mo nga ikabuhi ang imo pagkakristiano, maghanda ka nga magmangin
isahanon. Amo ini ang natabo kay
Jeremias nga propeta sang ginsulod siya sa bubon nga tagliog ang lutak. Amo ini ang ginasiling sang aton Ginuo nga
siya nagkari indi sa pagdala sang paghidait kundi sang pagbinahinbahinay. Kun sa imo pagkakristiano may tuyo ka nga
magpatindog sang imo rara boys kag fans club, I am afraid that that is not a very realistic expectation in being a
Christian because the gospel says the exact opposite. Kon naga-plano ka nga tindogan ang imo
prinsipiyo indi ka magpaabot nga higugmaon ka sang imo mga upod. Kon luyag mo magsunod kay Kristo be prepared for a difficult life, be
prepared for the cross.
Siguro nanutahan ninyo subong nga ang krus nagakadula na sa
aton paminsaron nga mga Kristiano.
Siguro nakita naman dira ninyo sa mga telebisyon ukon bisan sa inyo communities nga ang emphasis na naton sa
aton religious practices subong amo
ang matawhay nga kabuhi – miracle,
miracle, miracle, ang grasya sa concepto sang iban kwarta na lang gid. Tapos miracle lang tanan, healing nga healing
lang ang tanan. Gusto naton solbaron
sang Dios ang tanan naton nga problema. Abi naton kon yara kita sa iya no problem na
kita.
Subong nahimo kita nga mga agak nga mga Kristiano. Sin-o lang bala sa aton ang nangayo sa Dios
indi kay solbaron niya ang aton problema kundi hatagan niya kita sing kaisog sa
tunga sang aton problema. Sin-o bala sa
aton ang nagsiling “Ginuo kon waay gid man ini kasolbaran himoa ako nga maisog
sa pag-atubang kag sa pagbaton sini.”
Sin-o lang bala sa aton ang nagsiling “Ginuo kon indi gid man ako maayo
himua nga mabatas ko ini nga may pagsalig sa gihapon sa imo paghigugma.”
The shadow of the cross will
always mark our human history, the shadow of the cross will always be lurking
in the day to day lives of a sincere Christian.
Don’t expect that everything will be so good. Life is difficult, do not expect anything
less. Kag amo ini ang secreto, this is the secret to a happy Christian life - to accept the fact that
life is difficult. That your decision to
follow Christ may entail a lot of hardships and may even break other
relationships. Ang mga tawo nga indi
makahangop sini, nga dumdum nila nga mangin maayo lang ang tanan, will only live a compromised and diluted
kind of Christianity.
Si San Pablo tam-an ka bakod sa iya pagtuo sa Dios, but
every step of the way masugata niya pirme ang kabudlayan, ang pagyaguta, ang
kapigadohon. Pero bisan amo sini
nakasiling siya “I rejoice in my
sufferings for your sake, and in my flesh I am filling up what is lacking in
the afflictions of Christ on behalf of his body, which is the church.”
Kon gusto mo nga ikabuhi ang imo pagkakristiano always put in mind that you should also be
ready to walk alone.
No comments:
Post a Comment