28th sun A - 2

Ang aton Ginoo nagkomparar sang ginharian sang Dios sa isa ka punsyon sang kasal – isa ka malipayon kag masadya nga pagtililipon sang katawohan sang Dios. 

Ano ang ara sa punsyon sang kasal, ngaa ginkaangid ini ni Jesus sa ginharian sang Dios?

Ang pinakaulihi ko nga attend sa punsyon sang kasal natabo mga onse na ka tuig ang nagligad, pero amo yadto nga kasal nga indi ko gid malimtan.  Kon si Prince Charles may Royal Wedding, naka-attend ako anay sang rural wedding.  Pagkatapos sang misa ginpalakat kami sa pagkalayo nga lalaktaon nga nagalataylatay sa mga kakahunan sa tunga sang kaumahan.  Kag katahom tulukon kay ang tanan nagasaya, pati ako, kay nagasutana ako, kag nagabulubalanse sa kahon samtang ginahuyop sang mabaskog nga hangin ang amon mga bayo.  Sa isa ka bahin sang amon lalakton ang tanan nag-uba sang amon mga sapatos kay nagadanlog na gid ang kahon.  Amo to ang ulihi ko nga attend sang reception sa kasal indi tungod kay kasubong sadto ang akon eksperyensiya, kundi tungod kay ang tanan nagdumdom nga ako ang pinaka-importante nila nga bisita kay wala gid sila kuno nakakita nga ang isa ka pari nagpamunsyon sa kasal – gani pinasahi gid ini.  Tungod sina ginpapungko nila ako sa tunga gid sang presidential table, ang nobya ara sa akon wala kag ang nobyo yara sa akon tuo.  Sa sobra ko nga kahuya indi na ako kapaningaon.  Pero amo to ang pinakasadya.  Ang bilog nga baryo yadto didto, halin sa pinakabata nga ginakungkong sang iya nanay hasta sa pinakatigulang.  Sa banta ko pati ido kag kuring ato man to.  Sa mga kasal naton diri sa siyudad indi mo na makita inang sahi sang pagupdanay – ang kasadya sang pag-updanay.

Ang ginharian sang Dios katulad sang isa ka punsyon sang kasal.  Isa ini ka masadya nga pagtililipon daw indi ka makabatas nga ipaiway ini nga hitabo sa kabuhi sang isa kabarangay.  Siguro sa ciudad damo kita balibad.  Sa karon nga panahon may mga head-count na kay may bili ang kada plato, gani kalabanan RSVP – tawag ka kon ma-attend ka para maisip.  Pero sa rural wedding wala gani imbitasyon kay sigurado bilog nga baryo imo pakan-on, ti isip na ang tanan – bilog nga gab-i nga tig-anganay.  Sa rural wedding wala na sang RSVP.  Ano pa pag-RSVP mo kay binulan antes bal-an na sang tanan nga ang naga-iwik nga baboy sa tangkal mo amo na ina ang ilihawon kag kan-on sa kasal mo.  Sa baryo wala obra basta may kasal, pati iskwelahan wala klase, indi tungod kay public holiday, kundi kay tanan nga maestra ato to – ay amo to ang pinakasadya nga kasal.

Ngaa ginkompar ang ginharian sang Dios sa isa ka punsyon sang kasal?  Kay katulad sang rural wedding – makita naton ang kaalwan sang Dios – indi sia bagit, wala niya gina-isip kon pila lang ang masarangan niya nga pakan-on, wala niya gina-isip kon pila ang galastoson niya per plate.  Ang tanan ginaagda, tanan kita diri ginaagda, bisan ang wala diri ginaagda.  Kag tungod sini ang tanan nagapaabot sini nga may kalipay kag tanan nagahatag sing priority para sa sini nga okasyon.

Sa ebanghelyo makita naton nga ang mga nag-refuse sang imbitasyon wala sing malain nga tuyo ukon malain nga rason.  Luwas lang bi sang mga nagpamatay sang mga mensahero, kon lantawon mo ang ila rason ka valido man kag kaayo – makadto sa uma, maasikaso sang negosyo, bag-o lang ginkasal.  Kita ninyo sa kabuhi it is not really a fight between good and bad, between good and evil.  Usually nagakapalya kita kag ma-miss naton ang ginharian sang langit tungod kay indi kita makapili sing igsakto sa duha ka kaayohan, it is difficult to choose between two goods.  Ano man masimba ako ukon ma-malling kami upod sa akon pamilya – maayo man ang magsimba, maayo man ang pag-upod sa pamilya – two goods.  Kabudlay kon kaisa magprioritize.  Dira kita kon kaisa nagakapalya sa aton pagprioritize.  Wala na ko time sa akon pamilya kay asikasohon ko pa ang negosyo ko total para man ini sa ila – time sa family maayo, negosyo para masagod akon pamilya maayo.  Diin akon unahon.  Usually diri kita nagakabulasot.  That is why it is important to be discerning.  That is the reason why we have to pray, we have to learn to ask God to help us prioritize things in our life, to prioritize the many goods in our life.

Ang ginharian sang Dios kaangay sang isa ka punsyon sang kasal.  Sa sadtong rural wedding ang mayor nga lamesa ginkodalan kag samtang nagakaon kami ang tanan nga tawo nagayuhum nga nagatulok sa amon timo.  Wala pa sila anay nagkaon, ginpa-una kami.  Wala man sila nagadali, wala man may nagareklamo.  Basta ara lang ang tanan nga nagabuylog, nagabuligay, nagahulatanay.  Wala man may nagatulok sa ila relo nga daw ginatayman kay in the first place wala man sila relo.  Kon kaisa indi na kita makahangop sang ginatawag nga joy of togetherness, ang kalipay sang pag-ulupdanay.  Ka practical na sa aton subong e.  Ano pa indi kita kahangop kon ngaa ginpaangid ni Jesus ang giharian sa isa ka punsyon sang kasal.  Subong iya sa mga kasal kon kaisa dasigay.  ANg ginatawag na bala nga eat ang run, waswas kaon tapos lakat, total kakaon na man kita.  Kis-a kita mo man na sa simbahan, tapos kalawat lakat na, puli – eat and run.  Wala na sang joy of togetherness with people, wala sang kalipay nga naga-upod sa akon katilingban.

Apang sa rural wedding we take time, in fact there is no time.  That wedding reception offered us then the joy of gathering together with family and friends, the joy of being there with people we are familiar with, people we care about.  Amo gani nga ginaangid ini sa giharian sang Dios because in a wedding we are made to realize that there are things more valuable than material things - there is friendship, there is family, there is honor and the respect of people.  People who prefer money over friendship, power over honor, people who prefer position over honesty, pleasure over family, will end up unhappy – they are people who eat and run, they are a people who cannot enjoy a wedding reception.  But remember we are a people who enjoy the wedding feast because we are a people who crave for higher joys.

Sa tuod-tuod lang wala na gid man ako naga-attend sa punsyon sa kasal ilabi na gid sa ciudad kay tam-an ka pormal.  I still prefer rural weddings.  Siguro tungod kay nadula na naton ang isa ka sangkap sang mga rural weddings nga makita naton sa ebanghelyo subong – kag ano ina – ang sense of community, the sense of belongingness.  Ang presensya sang katilingban amo ang nagaangid sang punsyon sang kasal sa ginharian sang Dios.  We should recover that again not just in weddings but most especially in our parish today.  Let us recover the sense of being community.