26th sun A - 1

Sang ginsugo sang Amay ang iya ikaduha nga anak sa pagkadto sa ila uma - nagsiling siya - yes sir - makadto ako - apang waay sia nagkadto.  Sa aton panahon ini nga hitabo, may kaangid sa sini nga istorya.

May isa anay ka mag-iloy nga may tiangge.  Isa ka gab-i sang nagapanira na sila sang ila balaligyaan - ang nanay nga yara sa ibabaw sang balay namangkot sa iya bata nga babayi nga nagapanghimos pa sa ila nga tiangge.  Tecla, nagsinggit ang nanay - nasimponan mo na sang tubig ang langgaw.  Huo Nay, sabat sang bata.  Tecla, nabuhinan mo na sing duha ka kutsarita ang isa ka kilo nga kalamay?  Huo Nay, nabuhinan ko na.  Tecla, nasimponan mo na sing tunga sa baso sang tubig ang isa ka galon nga patis. Ari na nay, ginabuhat ko pa.  Ti Tecla dali dali-a man da kay marosaryo pa kita.

Lesson number one:  it is easy to say yes to God while in reality we are saying no.

Sang ginsugo sang amay ang una niya nga anak sa pagkadto sa ila uma - ang una nga anak nagsiling - indi ako, tamad ako - apang sang ulihi nakamarasmas siya kag nagkadto.  Sa aton panahon ini nga istorya sang una nga anak kag ang iya sabat, may kaangid sa sini nga istorya.

Si Pedro kag si Juan mag-abyan.  Isa ka adlaw nasugata ni Pedro si Juan sa dalanon.  Nagpamangkot si Pedro sa iya.  “Juan tuod bala ang sugid sang iban nga nagkristiano ka na kuno.”  Si Juan nagsabat, “Huo pare, Kristiano na ako.”  Si Pedro nga daw medyo nagpangduhaduha nagpamangkot, “Ti Juan, siguro damo na ang nahibaluan mo nahanungod kay Kristo - ti abi sugiri ako diin natawo si Kristo.”  Si Juan nagsabat, “ambot -a “.  “Ti abi, pila ang idad ni Hesus sang siya napatay.”  Si Juan nangarot-ngarot sang iya ulo kag nagsiling - “waay ako kahibalo.”  “Ti abi pila ka sermon ang iya ginwali.”  Naglungolungo lang si Juan sang iya ulo.  Nga daw medyo suya si Pedro nagsiling sa iya - “abi ko kristiano ka na, ti ngaa waay ka man sing may nalung-ong nahanungod kay Kristo - ano man ina nga klase sang conbersiyon ang imo man.”

Si Juan nga nagaduko nagsiling:  “Pare sakto ka.  Matuod ang ginhambal mo kag nahuya ako nga waay gid ako sing may nalung-ong sang biodata ni Kristo.  Pero amo ini ang nahibaluan ko.  Tatlo ka tuig antes palahubog ako, nagalumoslumos ako sa kautangan ko, nagpatuyang ako madjong, sugal, panginbabayi, pangdaya.  Ang akon pamilya amat amat nga naguba.  Nakalab-ot pare sa punto nga ginkangil-aran sang akon asawa kag sang akon kabataan ang akon presensiya sa amon balay.  Pero subong ginbayaan ko na ang pagpahubog, na-impasan ko na ang akon utang tungod sang akon pagpaninguha, gin-untatan ko ang akon pagsugal kag ang akon pagpangdaya sa iban.  Subong ang akon panimalay malipayon.  Ini tanan tungod kay Kristo - ginbuhat niya ini tanan sa akon - amo ini ang nahibaluan ko nahanungod kay Kristo.

Lesson number  two:  Permitting Jesus to affect our lives and our attitudes is what is most important.

Siguro tanan kita nakahangop na sang luyag buot silingon ni Kristo sa ebanghelyo - nga sa aton pagsunod sa Iya indi tuman nga makasinggit lang kita praise the Lord, kag makarosaryo.  Ang ebanghelyo nagapaathag nga sa aton pagkakristiano indi tuman nga matun-an lamang naton si Kristo, nga mahibaluan naton kon diin siya natawo, kag kon diin siya namatay.  Nga sa aton pagkakristiano indi gali tuman makasiling kita - o binunyagan ako, indi tuman nga makasimba lamang kita, makapalapak, makapamiesta, makanovena.  In Christianity what counts most is to do the will of the Father - not just to say, not just to pay lip service but to do - nga mabutang naton sa buhat ang aton ginatuohan, nga mapangabuhi naton ang kabuhi ni Kristo sa tagsa ka oras sang aton kabuhi.

Subong ginasugdan naton ang tingob naton nga pagpreparar para sa paalabuton nga Jubilee Year sang aton kaluwasan sa year two thousand.  Ang iban siguro sa aton magasiling, ano naman ini nga biga, ano na naman ini ang amon buhaton - Ti ano Father, ma procession naman kita, ma-prayer-rally;  nagarosaryo na kita kada aga, ti marosaryo pa gid kita kada hapon, ma-ano kita subong dugangan pa gid naton ang aton pagsimba? 

Indi indi indi. Simple gid lang ang ginahangkat sa aton subong.  Nga kon ako tatay ukon nanay magatinguha pa gid ako nga magmangin tampad sa akon pamilya, sa paghatag sang tinion sa akon kabataan, sa pagbulig sa ila pagtuon, sa pagguiya sa ila sa mga problema nga ila ginaagyan, sa paghatag sa ila sang nagakaigo kag nagakabagay nga mga religious values.  Nga ako bilang pari magmangin maukod pa gid sa akon pag-alagad bilang pari, nga magmangin mapinangamuyuon pa gid ako, nga magmangin mapisan pa gid ako sa akon buluhaton.  Nga ang mga manugbaligya mangin honest sa ila pagbaligya - nga mangin sakto ang ila kilohan, nga indi sila masinggit lab-as kon lub-ok na ang ila baligya.  Nga ang mga naga-opisina magmangin maukod pa gid sa ila pagserbisyo sa banwa, sa pagbulig sa mga tawo nga nagakadto sa ila opisina bisan waay waay lang sila, sa pag-report on time sa ila opisina.  Nga ang mga manggaranon magmangin responsable sa paggamit sang ila manggad nga may pag-ulikid sa mga waay-waay bisan na gid lang sa aton kabulig sa balay, bisan na gid lang sa aton mga agsador.  Nga kon ako istudyante usaron ko ang tinion nga ini sa pagtuon, sa paghimakas agud makaagom ako sang benepisyo nga ginahatag sang edukasyon.  Nga kon may biblia ako indi ko lang ini pag-display kundi basahon. Nga sugod subong indi na ako magpabaya, sa baylo magapasilabot ako para sa kaayuhan sang akon barangay akg sang akon simbahan.  Indi na kinahanglang nga duggangan pa naton ang aton buluhaton relioso - we are already a religious people.  Isa na gid lang ang kulang - ang aton pagkabuhi sang aton ginatuohan bisan pa sa mga ordinaryo nga hitabo sang aton kabuhi, and this is what is most important.

Subong ginatugyan sang aton senor arzobispo ini nga krus nga magapadumdum sa aton, magahangkat sa aton nga seriosohon ang aton pagkakristiano, nga tugutan naton ining aton pagtuo nga magpanalupsop sa aton mga taguipusuon kag magkambio sang aton mga pamatasan,  sa pagbutang sang pulong sang Dios sa buhat.