Isa ka adlaw si Mark nagalakat pauli sa
ila balay halin sa iskwelahan sa high school.
Sa ulu-unhan nakita niya nga may isa ka bata - ka-idad niya nga
nakadasma kag nagalinapta ang iya dala.
Nagdalidali si Mark kag ginbuligan ang bata sa pagtipon sang iya
pagkabutang kag sa pagdala sini sa iya balay. Samtang nagalakat sila nga duha nagkilal-anay
sila. Ang ngalan sang bata amo si Gil,
ang paboritop niya nga hampang amo ang basketball kag ang paborito niya nga ang
clase sa high school amo ang science. Sa
ila pagistoryahanay nahibaluan ni Mark nga may problema si Gil sa iya panimalya
kag kon ano ka sakit ang pagbreak-up niya sa iya nga nobya.
Pag-abot nila sa balay gin-agda ni Gil si
Mark sa pag-inom sang juice. Nagistoryahanay
pa gid sila kag naghagi-kadlaw. To make
the long story short nag-abyanay sila hasta nga nag-graduate sila nga duha sa
high school. Sa graduation party
gintawag ni Gil si Mark kay may importante kontani nga pagahambalan. Nagsiling si Gil, “Mark nadumduman mo bala ang
adlaw nga nagkit-anay kita kag nakita mo nga kadamo sang akon dala. Sa pagkamatuod mga pagkabutang ko to sa iskwelahan
nga ginadala ko pa-uli. Indi ko luyag
nga kon magtaliwan na ako may magapangabudlay pa para sa paghimos sang akon
pagkabutang. Nagbakal ako sang hilo. Luyag ko nga magpakamatay. Apang tungod kay yara ka sa sadto nga tion
nga nagsugilanon sa akon, nagkadlaw upod sa akon narealizar ko kon ano ang madula
sa akon panganlitan mapatay ako. Gani
Mark,” ginpulupikpik ni Gil ang iya likod, “sa pagpulot mo sang akon mga
pagkabutang sadto nga adlaw daku gid kaayo ang imo ginbulig sa akon. Ginluwas mo ako.” Kag dayon niya nga ginhakus si Mark nga nagahilibion
sa pagpasalamat..
Little things count a lot. Mga gagmay nga butang apang daku nga mga kaayuhan
ang posible nga madulot. Ano man lang
ang ginbuhat ni Mark - ginpulot niya ang nagalinapta nga pagkabutang sang bata,
ginbuligan siya dala sini kag ginsugilanon.
Not much but it did a lot. Nakaexperyensiya man ako anay samtang
naga-counselling ako, tudo tudo gid ang away sang magnobyohanay sa atubangan ko. Hipos lang ako samtang naga-away sila sa
atubangan ko. Sang ulihi gulpi lang
nagsiling ang lalaki “ti sorry gid” . . . naglinong ang tanan. Two months after nabati-an ko lang nga
nagpakasal sila nga duha - tungod lang sang tinaga “sorry gid.” Not much
but it did a lot. Nadumduman ko man
anay isa ka kagab-I sang bata pa ako samtang nagapamati kami drama sa radyo,
ginsabak ako ni lola kag nagsiling sa akon nga daw nagahutik: “luyag mo bala
magpalangit,” - ano ang langit? - kag gin-istoryahan niya ako sang kabuhi sang
isa ka pari. Not much apang tungod sugod
sadto nag-amar ako nga magpari.
Sa aton ebanghelyo subong mabati-an naton
nga nakakaon ang masobra sa lima ka libo tungod kay ginhatag sang isa ka bata
ang iya balon nga duha ka isda kag lima ka tinapay, kag may nabilin pa nga dose
ka alat. Little things count a lot. Nagapati ako nga kon mangin maalwan lamang
kita, bisan lang sa paghatag sang word of
encouragement, bisan lamang sang affirmation, hakus, card, bisan lang sa pagsiling
sorry gid ukon thank you - ini tanan makadala sang madamo nga kaayuhan. Miracles
do happen everyday, halin sa aton kinawala, kag gikan lang sa aton gamay
nga masarangan, ang Dios nagahimo sang dalagku nga mga kaayuhan.
Kahapon may na-istorya ako nga altar
knight. Sinugiran niya ako nga one time
kuno samtang nagapanaglaba si nanay niya, nagsulod siya sa kwarto kag nakita
niya sa bulsa ni nanay niya isa ka lotto ticket. Ginkumos niya kag ginbalik sa bulsa. Nakita ini sang iya nanay kag suno sa altar
knight sugod sadto waay na gid si nanay niya nagbakal sang ticket sa
lotto. Not much, - ang nagbuhat sini isa
ka bata, ang ginbuhat niya amo ang pagkumos man lang sang ticket, not much but
it did a lot to teach his mother.
Sang nagligad nga semana personally
nadiscourage ako sang ginaplano naton nga rally against the lotto. Halin pa sang una base sa eksperyensiya ko,
daw waay gid ako paabuton sa sini kon pagahambalan ini. Paano namon ma-organize ang tawo? Sang Lunes antes ang rally may nagkadto diri
nga babayi. Ang atubangan sang iya
apartment ginparentahan niya - kag ang nagrenta isa ka lotto outlet. Indi siya maributay. Nagpakigkita siya sa isa sa mga pari kag
ginsaysay ang iya istorya - kinahanglanon niya ang kwarta gikan sa renta. Indi siya manggaranon. Daw indi niya pagbuy-an ining akahigayunan
nga makakwarta. Ginbilin ini sang pari sa
iya desisyon. Pagbalik niya sa masunod
nga adlaw, nakahimo siya sang desisyon - waay niya gintugutan nga rentahan ini
sang lotto. Paano ang iya kwarta? Ang Dios lang kuno ang bahala total nagsiling
siya nga indi man niya pagpabay-an ang nagatinguha nga mag mangin matarong.
Indi gid man ini daku nga butang, waay
ini nasulat sa newspaper ukon nabalita sa radyo, but it is precisely this
little act of a very principled woman nga waay waay gid sa iya pangabuhi that gave me hope for Christianity, that gave
me hope in my priesthood, that indeed our faith can change lives, that we could
make a lot of difference out of our small acts of goodness and sacrifices.
Ang Dios waay nagauntat sa paghimo sang
mga milagro kada adlaw. Apang
kinahanglan niya ang material nga magagikan sa aton - posible nga ini gamay man
lang nga butang ang ginapangayo sa aton, gamay nga sakripisyo, apang sugiri ako
kon diin ang gamay nga butang nga waay ginpadaku sang Ginuo. Lima ka tinapay
kag duha ka isda, apang nakakaon sini sobra sa lima ka libo kag nagsobra pa ini
sa mga 12 ka alat - why? Because God could make the little things that
we give him, great and he could multiply it a thousand fold. We should never underestimate the little
things that we generously give and generously do for the Lord.
No comments:
Post a Comment