14th sun A - 1

Isa ka adlaw ang pamilya nagtipon sa pagkaon sang ila pani-aga.  Antes sila magkaon ang tatay nagsugod sa pagpangamuyo sang Amay namon.  Nangadi sila tanan.  Sang makatapos na sila pangadi, ang mga kabataan nga gutom na gid kaayo, nagdab-ot sang ila pagka-on kag ang tanan nagyambi nga daw mareklamo kay ang ila sud-an apan-apan – kan-on kag apan-apan lang.  Ang kamagulangan nagreklamo, “tay, ano ni ma,n kan-on lang kag apan apan.”  “Toto,” siling sang tatay, “pasalamat ka bisan diutay lang may ara pa kita.  Ngaa ano ang ginpangayo mo sa Dios haw – hatagan mo kami niyan sing kan-on namon sa matag-adlaw.  Kan-on man lang gali ang ginpangayo mo, maayo gani kay ginpaamanan ya pa sing apan-apan.

Kon panumdumon mo sing madalom ang aton ebanghelyo, sa amo sini ka bantog kay Kristo, palpak man sa gihapon ang iya misyon.  Failure sia.  Ngaa?   Nagabuhat na siya sing mga milagro, maayo siya magwali, maayo ang ehemplo nga ginahatag niya, ginbuhi niya ang patay, gina-ayo niya ang mga masakiton, pero pila lang gid ang nagasunod sa iya, pila lang ang nag-unong sa iya.  Pila ka nahot, kag indi lamang amo sina.  Sa sining pila ka nahot, waay sing big time nga nagsunod, waay sing maalam, waay sing poderoso, waay sing daku influensia.  In other words palpak, waay waay gid.  Failure. 

Apang bisan amo sini, ano ang entrada sang aton ebanghelyo? “Nagapasalamat ako sa imo, O Amay, kay ginpahayag mo sa di maalam ang ginlipdan mo sa mga maalam kag may mataas nga tinun-an.”  Bisan sa sini nga situwasyon nga diutay lang ang nagasunod sa iya, nga failure ang iya pagpaninguha, ano ang una nga mabatian naton kay Jesus, “O amay, Nagapasalamat ako sa imo.”  Siguro si Kirsto naghandum man nga makakuha siya sing mas madamo-damo pa gid nga mga sumulunod kag mas maalam-alam.  Apang nakapasalamat pa siya bisan sa sini nga situwasyon tungod kay nakatuon siya nga mangin kontento sa ginhatag sa iya sang amay.

Isa ka adlaw ang Dios nagpakita kay Berto.  Ang Dios nagsiling, “Berto, natak-an na ako mamati sang imo mga pangamuyo, puro lang pangayo, pangayo, panayo.  Gani subong maghimo ka sang tatlo ka wishes, tatlo ka pangabay kag ina matuman suno sa imo ginapangayo.”

Si Berto nga waay sing duha duha nangayo sang una niya nga wish.  Siling niya, “Ginoo luyag ko nga mapatay ang akon asawa agud makapangita ako sing mas mayad mayad.  Natak-an na ako sa iya.”  Kag ang una nga handum ni Berto natuman, napatay ang iya asawa.  Apang sang ulihi samtang ginahamyang ang iya asawa nabatian niya sa mga nagahibi kag nagabakho  niya nga mga pariente kag mga abyan ang kaayuhan sang iya asawa.  Gani naghinulsol gid siya tungod sang iya ginpangayo kag sa liwat nangayo sia sa Ginoo sang ikaduha niya nga pangabay, “Ginoo buhi-a ang akon asawa,” kag sa hinali nabuhi gid man ang iya asawa.  Isa na lang ka pangabay, isa na lang ka wish ang nabilin.  Nagpanumdum si Berto sing malawig, namangkot siya sa iya mga abyan, manggad bala ang pangayuon niya, malawig nga kabuhi, poder.  Si Berto indi makahimo sang desisyon.  Tinuig na ang nagligad waay man siya sa gihapon makahuman sang iya pensar kung ano ang isa na gid lang nga iya pangayuon sa Dios.  Gani isa ka adlaw ang Dios nagpakita liwat kay Berto nga nagakadlaw, “Berto, Berto,” siling sang Dios, “tudluan ko ikaw kung ano ang pangayuon mo.  Pangayo ka nga mangin kontento ka agud to nga bisan ano ang matabo sa imo, sa ano man nga kahimtangan mangin malipayon ka man sa gihapon.  Pangamuyo ka nga mangin kontento ka!”

Mga utod, ano ang nagahimo sa aton nga masinulob-on?  Ano man lang ang nagapagamo sa aton pangabuhi? Ano ang nagahatag sa aton sing kakulba?  Ano ang nagahimo sa aton nga mainakigon.  Ano ang nagahatag sa aton sang madamo nga palaligban, nga nagahatag sa aton sang high blood kag nagapalaw-ay tapat sa aton tungod sang pagkulurinot sang aton mga agtang.  Ano?  Indi kita kahibalo magtuon nga mangin kontento sa aton kabuhi.  Nalimtan na naton magkalipay bisan sa aton kinawala.  Nalimtan naton magkasadya kag magmangin mapasinalamaton bisan sa aton kakulang. 

May isa anay ka balaan nga tawo nga nagsiling – desire is the root of all human sadness.  Ang paghangad sing madamo nga mga butang amo ang nagatuga sa aton sang kasubo.  Desire less and you will be happy.  Katulad ni Jesus magtuon kita liwat nga magkalipay bisan kita nagamantener.  Be contented. Indi bala kan-on man lang ang pangayo mo – maayo gani kay ginpaamanan ya pa sing apan-apan.  Be thankful always – that is the way to human happiness.