18th sun B - 2

May isa anay ka tawo ang ngalan niya si Blondin.  Naga-obra sia sa circus, paagi sa pagalatay sa isa ka cable ukon ang ginatawag naton nga tightrope walker.  Isa ka malaba cable nga nahigot sa pinakataas nga bahin sang circus pihak kag pihak, latayon ina ni Blondin nga nagabalanse lamang.  Isa ka bes gintistingan niya ang Niagara Falls, ang isa sa pinakamataas kag pinakalaba nga busay sa America  – halin sa pihak nga pangpang pakadto sa pihak, latayon niya.  Madamo ang naglantaw kag bisan pa makusog ang huyop sang hangin ginlatay ini ni Blondin kag tudo gid ang pagpamalakpak sang mga tawo. 

Sang ulihi nagkuha sia sang wheelbarrow nga iya gintulod sa sadto nga lubid kag ang mga tawo nagpamalakpak pa gid sing mas tudo.  Sang ulihi binutangan niya ang wheelbarrow sang madamo nga hollow blocks, gintulod niya ini nga nagalatay sa lubid patabok.  Palakpak naman ang mga tawo.  Bilib sila kay Blondin.  Sang ulihi namangkot si Blondin, “Subong sino sa inyo ang magapati nga makarga ko ang isa ka tawo sa wheelbarrow, itulod ko ini nga nagalatay sa lubid kag tabukon namon ang Niagara Falls paagi lamang sa sining gamay nga cable? Nagapati bala kamo nga mahimo ko ini?”  Ang mga tawo dungan nga nagbayaw sang ila mga kamot nga nagasinggit “huo.”  Do you really believe that I can cross the Niagara falls walking on this cable to the other side, while pushing this wheelbarrow with a person riding on it?  Everybody shouted even louder, “yes, we believe you can!”.  “OK,” siling ni Blondin, “sin-o sa inyo ang luyag nga magsakay sa wheelbaroow.”  Sa hinali dungan man ang tanan nga nagpa-idalom sang ila mga kamot.  No one wants to ride the wheelbarrow.

Christ in our gospel has just fed thousands with just five loaves of bread and two fish.  For this they believed in Jesus.  Bilib sila.  They even wanted him to be king over them.  But when they heard Jesus telling them, I am the bread that came down from heaven, they did not like what they heard.  And they started complaining how he can make such claim that he came down from heaven when he is just the son of a carpenter.” Pero pati ka na bag-o lang sila nagsiling nga bilib kami sa imo himuon ka namon nga hari.  Bilib kamo sa akon – ang tanan naghambal yes!  Ok sin-o sa inyo ang masakay sa wheelborrow?

Two lessons.

First, it is easy to believe in Christ as God because he has something to give us, he has the power to give what we want.  It is easier to believe that Jesus is God when we have something we want to ask from him.  Apang makatuo pa bala kita kay Kristo nga Dios kon may kuhaon sia sa aton, kon may pangayuon sia sa aton, kon may ginapaobra sia sa aton nga mabudlay para sa aton?  Can we still believe?

It is easy to say Jesus is the Lord, Jesus is God if he has something to give and we have something to ask, but it is difficult to trust that Jesus is Lord and God if he turns the table around and asks something from us.   Isn’t this true in our life? 

Isa ka adlaw may pari nga nagapangadi sa simbahan.  Kag samtang nagapangadi sia hinali lang nga nagpakita ang yawa sa iya.  Ang pari nagkuha sang krus kag ginpakita sa yawa.  Apang ang yawa nagkadlaw lamang kag nagsiling  “naanad na ako sina waay na ako sina nahadlok.”  Gani kinuhaan sang pari sang bendita kag ginwisikan ang yawa.  Nagkadlaw lang ang yawa kag nagsiling, “naanad na ako sina, waay na ako sina nahadlok”.  Ang pari nagkarankaran na sa kahadlok.  Kag sa iya daku  nga kakulba sa yawa nga nagabangisi, waay ya bala kinuha ang kolectahan nga may malaba nga lipak kag gintaya sa yawa sa tuyo nga lamposan ang yawa.  Ang yawa nalagyo sa kahadlok. 

Gani ang yawa ginpamangkot sang isa ka yawa kon ngaa nagguwa sia, ano ang nahadlukan niya sa pari.  “Yugs,” siling sang yawa “indi ka na imo makibot, pati ako kolectahan niya.” 

Waay sa natura sang yawa nga maghatag, apang para sa mga Kristianos, indi tuman nga mangayo lang kita sa Dios, kinahanglan handa man kita sa paghatag sa Dios, handa man kita sa paghatag sang ginapangayo sang Dios sa aton.  And most often the colecta is the least among them.  Kon kaisa mas mabug-at pa dira ang ginapangayo sang Dios sa aton – pananglitan abi kuhaon niya ang kabuhi sang aton pinalangga, mahatag bala ayhan naton ina sa iya knowing that he is God and we trust that our loved one are safer in his hands than in ours?  Can we trust him? 

Pananglitan abi kuhaon niya sa aton ang maayo nga lawas kag sa baylo magantus kita sing balatian, are we ready to hand over our health and well-being, can we trust God? 

Pananglitan abi ang ginapangayo niya sa aton amo ang pagpatawad sa aton mga kaaway kag ginaka-ugtan – can we swallow our pride, can we just simply set aside our anger trusting that since he is God what he is asking from us is always for the good? 

Pananglitan abi ginapangayo niya ang imo anak nga magpari ukon magmadre, can we offer them to God wholeheartedly and cheerfully even if we have invested already on a lot of promil to make them, in the future, the world renowned doctor or the famous musician or the great millionaire businessman?  Mahatag ta bala sila sa gilayon bisan pa may mga human na kita nga ambisyon para sa ila? 

What if God is asking you to serve the parish, to render some form of service and sacrifice for your parish, (no, not money) but yourself, to share your talent, to share your understanding and ability – can we readily give in to God? Pananglitan ginapangayo niya sa aton ang isa ka matarong nga kabuhi – ang isa ka sahi sang kabuhi sa diin kinahanglan talikdan mo ang madamo nga mga butang, manggad, bisyo, kerida, kerido, pangurakot, pangdaya, pamintaha sa iban.  Mabudlay – hapos lang kon may pangayuon – pero kon kita na ang pangayuan sang Dios – gakuyampad kita, ukon indi gani, nagapamalibad.  Nagapati bala kamo nga matulod ko ini nga wheelbarrow nga may nagasakay nga tawo sa sining gamay nga cable?  Huo!  Karon sin-o bala sa inyo ang makasakay sa wheelbarrow?

Second point, it is easy to believe that Jesus is God because of the miracles that he did and does in my life – he healed my cancer, he patched up a broken relationship, I was able to pay my utang in time, my son passed the board exams, my daughter made it good abroad.  It is easier to ride God’s wheelbarrow when all is well.  It is easier to believe when God is in the extraordinary.  But what if everything is just ordinary?  What if the one with cancer died, the relationship remains sour and even belligerent, what if the debt continues to burden us, or a son did not pass the exams, or a daughter did not have a good employer and employment abroad?  Is God still God in the midst of my difficulties and pain?  Is he still the powerful and the almighty in the midst of my depression?  Is he still the one Lord who rules the world even in my own helplessness?

Ang mga Hudiyo amo ang pinili nga banwa sang Dios and yet in all their history they suffer as a people, slavery in the hands of pharoah, useless and cruel kings and rulers, exile, pogroms, concentration camps and gas chambers.  Isa ka adlaw may Hudiyo nga nagpangadi, “Lord kon amo man lang sini ang amon pagaagyan tungod kay pinili mo kami nga banwa, isn’t it about time nga magpili ka naman sang iban kag islan mo na kami?

But precisely we suffer hunger in order that we will never stop hungering for God.  Precisely we continue to suffer from many kinds of thirst so that we will never stop needing God.  Precisely we suffer pain so that we will never stop dreaming of heaven.  Precisely we suffer injustice though we work so hard to eradicate it, so that we can pray all the more that God’s justice will finally come.  Precisely we are even all the more tempted so that we can be strong for God.  Jesus is the only bread.  He alone can fill up our hunger and quench our thirst.  Only Jesus.

Today as we celebrate the Sunday dedicated to the patron of priests, John Marie Vianney let us pray for our priests, for us, let us pray that our sight will only be focused on Jesus, our work will honor only Jesus, our love will only be directed to Jesus and all that Jesus loves.  May Jesus be our daily bread, the bread that will bring us real satisfaction.  Amen.