11th sun A - 2

Isa ka adlaw, si James kag ang iya Lolo naga-istoryahanay.  Kag bal-an mo naman ang mga kabataan, kadamo sang pamangkutanon.  Pati mga witi-witi kag gamay nga mga bagay-bagay, ipamangkot pa.  Sang ulihi namangkot si James kay lolo niya, ”Lolo, ano ang matabo kon mapatay ka?”

Medyo nagpang-alang-alang ang tigulang kay daw wala sia kahanda sa pamangkot sang bata.  Apang ginsabat niya sia suno sa masarangan niya, nga kon mapatay ang isa ka tawo, sia magaatubang sa Dios, kag kon nagpangabuhi sia sing maayo suno sa iya masarangan, sia maga-upod sa Dios sa wala sing katapusan.

Apang ang bata nagpadayon sa pagpamangkot, ”ti Lo kon wala ka na, indi ka na gali maka-upod sa akon e.”

Ang lolo nagsabat, ti indi na e.

Ti Lo indi mo na ako madala sa mall?”

Indi na ko kaupod sa imo sa mall kay wala na ko di.

Ti Lo, indi ka na kalantaw TV upod sa akon e?

Huo James indi na ako kalantaw TV upod sa imo.

Ti Lo, indi mo na ako madala sa uma?

Indi na James kay wala na ko di.

Ti Lo indi na kita kahampang chess?

Indi na kita kahampang chess James kay wala na ko gani di?

Ti Lo, sin-o na lang abi ang mabuhat sang mgaginapangbuhat mo sa akon kay wala ka na diri?

Ang Lolo nagpadumdom sing makadali kag nagsiling, ”James, sa pila ka adlaw, kon wala na gid man ako diri, siguro, imo na ina turno nga ikaw naman ang magabuhat sang mga ginapangbuhat ko sa imo subong, sa isa naman ka gamay nga bata.  James kon mag-abot na ina nga adlaw, imo naman ina turno.

Fifteen years ago, sang gin-assign ako diri, first assignment ko bilang pari, ginasugat gid ako pirme sang puti nga awto kon magmisa ako sa isa naton diri ka barangay.  Sa bilog ko nga tener diri, kada misa ko sa sina nga barangay ina nga awto wla gid nagkapalya sa pagsugat sa akon.  Pag-abri ko sina sang puerta sang konbento, maabri man ina ang puerta sang salakyan kag agdahon ako sang nagasugat nga magsakay. 

Two weeks ago, fifteen years later, isa ka aga, mamisa ako sa amo man gihapon nga barangay kag hana na ako kontani magtawag sang sikad.  Pag-abri ko sang puwerta sang konbento, nag-abri man ang puerta sang isa ka pick-up.  Gin-agda niya ako nga magsakay.  Pamiliar ang itsura sang naga-drive.  Ang kinalain lang kay ang itsura niya is a younger version sang nagasugat sa akon fifteen years ago.

James kon mag-abot na ina nga adlaw imo naman ina turno.

Ang aton Ginoo sa ebanghelyo naghimo sang madamo nga mga kaayohan sa mga tawo, kag ining mga ginpili nga mga apostoles were witnesses to that fact.  Sa duha ka chapters antes sang ginbasa naton, makita naton si Kristo nga nagpang-ayo sang mga nagamasakit, nagtabog sang mga yawa sa mga gingamhan sini, nagpakaon sang mga ginagutom, nagkaluoy sa mga makasasala, kag nagwali sang maayong balita sa mga tawo. Karon nag-abot na ang tion nga sila naman ang magabuhat kon ano man ang nakita nila sang una nga ginabuhat niya sa mga tawo.  Sila naman ang magadala sang kaluoy sang Dios sa mga imol, sa mga nawad-an, sa mga nagamasakit, sa mga nadulaan sang paglaum.

James, kon mag-abot na ina nga adlaw imo naman ina turno.

Nagalakat ikaw sa dalan, kag nakita mo ang makaluluoy nga kahimtangan sadtong bata, sadtong tawo, sadtong tigulang.  Nagreklamo ka sa Dios kon ngaa kasubong sini ang kahimtangan sang kalibutan, ngaa kadamo sang pag-antus, ngaa kadamo sang mga makaluluoy nga wala sing pagkaon, wala sing bulong.  Ngaa kasubong sini?  Diin na ang mahigugmaon nga Dios?

James, kon mag-abot na ini nga adlaw, basi imo naman ina turno.

You go to mass almost everyday kag nagakabuhi ikaw sa neighborhood nga ang imo mga kasilingan wala labot kon Domingo man ina ukon Lunes.  Wala nagasimba, wala nagapangamuyo.  Kag siguro namangkot ikaw, “hay san-o pa ni sila makarealizar sang ila sayop, san-o pa ni sila makakilala sang importancia sang Dios sa ila kabuhi, sin-o sini ang mapadumdom sa ila man? 

James, kon mag-abot na ini nga adlaw, basi imo naman ina turno.

Ginapakamahal mo ang mga sakramento, ilabi na gid ang sakramento sang kasal.  Sa pagkamatuod nagmaninay, nagmaninoy ikaw sa kon sin-o to nga nihay kag nihoy, kag kon diin pa ikaw nakalab-ot just to attend weddings.  You believe in the power of the sacrament in your life.  But then you see kadamo ang wala nakasal, naga-live-in lang, nakasal lang sa civil.  Iban sa ila kasilingan mo.  Iban sa ila kabulig mo, driver mo, bata sang agsador mo.  Hay san-o pa ni sila magpakasal sasimbahan?  San-o pa na di sila kadtoan sang CFC, sang FFC?  Tani kadtoan ni sila sang mga Legionaries sang parokya kag singganan sila nga amgpakasal sa simbahan.  Kon buhi pa si Lola indi gid ini matabo. 

James, kon mag-abot na ini nga adlaw, basi imo naman ina turno.

Sang nagasakay ako sa pick-up nakapanumdom ako nga siguro maayo ang tanan – all is well in our parish.  Ginasubli sang kabataan ang mga kinaandan.  Wala ko ini ginasiling kay nangin mahapos ang akon kabuhi kay may sugat ako.  I can walk.  I still love walking.  Galing amo lang na kay nagasutana ako magkadto sa baryo, kag kon indi ako pagpasugaton sang barangay coordinator, ang iya role sa santos nga misa amo ang pagkuyab sa akon kay ginpamalhas na ako sang lakat.  But more than just being given a ride that realization gives one the joy of knowing that all is well, the faith is well, because it is being handed over.

Ang aton nahauna nga balasahon nagasaysay sa aton sang pagpili sang Dios sa mga taga-Israel nga naghimo sa ila, sining dose ka tribu nga isa ka banwa nga pinili.  Ini nga pagpili ginasulit subong ni Jesus.  Ginpili niya ang dose ka mga apostoles.  Dose ka tribu, dose ka apostoles.

Apang ang pagpili wala lamang nagpabilin nga pagpili.  To be chosen by God necessarily entails a sending forth to a mission.  Ang pagpili nagadala sang pagpadala.  Ang pinili mangin isa man ka pinadala.  By our baptism we were chosen by God, we were called by God, but now do you feel the urge of the divine logic, do you feel that by your calling you are also being sent?

This is something understood so well by many Christian sects katulad abi sang mga Mormons, mga Adventists, ukon Jehovah’s Witnesses.  Ang mga katapo sini nga mga sekta spend some of their time nga mapalapnag ang ila pagtuluohan because they take seriously this command of Jesus, this divine logic that whom he chooses, he sends.  Not for Catholics, however.   Indi gid man kita serioso sini.  Total may pari man da, may madre man da.

But you might want to consider this seriously.  Indi man kamo siguro ipadala sa Africa ukon sa China. Even Jesus in the gospel is only requiring his apostles, at least this time, to work in familiar territory.  Familiar territory; diin ang familiar territory mo ? – sa imo panimalay, sa aton mga kasilingan, sa aton opisina, perhaps diri lang anay sa aton parokya.

In my fifteen years in the ministry one of the greatest encouragement to move on is the presence of people, nga wala nagkataka, kag wala nagpakita sing kakapoy, wala nagapangayo sing compensation sa ila ministry.  It is the joy of someone who believes that when you serve God you are never be alone.  The joy of knowing that some of us here understand the divine logic – that he whom God calls, God also sends.  And I would like to thank each one of you here for that, tungod kay James, Linda, Tonio, Eva or whoever you are or whatever your name is, sang nag-abot na ang adlaw narealizar mo nga aton naman gali ini turno.  Aton na gali ini turno.