13th sun A - 1

Sang yara ako sa seminario nadumduman ko anay ang madamo nga pagbatas nga naagyan ko hasta nga makatapos ako.  Una sa tanan nabatasan ko ang pagkaon, nabatasan ko ang pagbugtaw nga aga pa - dose anyos ako sadto sang nagsulod akos sa seminario kag kada aga nagabugtaw kami alas 5:30.  Nabatasan ko ang kahidlaw sa balay, ang indi paglagaw sa ciudad sa sulod sang isa ka bulan kay kada bulan lang kami ginapaguwa. Nabatasan ko ang mga punishment nga ginahatag sa amon kong kami nakasala: painit sa ugto adlaw, panguha sang higko sang baka nga nagalinapta sa football field, inoras nga luhod kag tindog, pulaw asta mag-aga, kamang sa idalom sang katri - 60 ka katri, limpio sang kasilyas etc. etc.   Nabatasan ko ang nagakalain-lain nga personality sang mga pari;  ang mga hukashukas ulo, ang mga katuluyo magsermon, ang mga atribido, ang dungol.  Sang yara kami sa seminario kadamo sang amon tulun-an pero limited lang ang inoras namon sa pagtuon tungod sang schedule.  Gani ang ginabuhat namon amo ang pagpangawat sa pagtuon, mapungko ako sa kasilyas nga kon kaisa waay nalimpiohan tungod kay waay tubig kag magtuon, nabatasan ko man ina sa malawig nga tinuig.  Sang sadto nga tion nakahunahuna man ako “kagago ni nga pari, matuon ka na gid lang pabudlayan ka pa.”  Sa sadto nga tion nakapanumdum man ako, “ngaa ari pa ako diri?”  Sa sadto nga tion nakapanumdum man ako “ngaa ginapaaguanta gid ako nila, ngaa ginpasakripisyo ako nila?” 

Ini tanan nabatasan ko.  Ngaa?  Tungod kay may isa ako ka handum nga luyag madab-ot - ang pagkapari - konbinsido ako sadto nga amo ini ang panawagan sang Dios sa akon, konbinsido ako nga kon akon ini madangat malipay ako, fulfilled na ako sa akon kabuhi.  Gani ginbuhat ko ang tanan, ginbatas ko ang tanan kay para sa akon ini isa ka investment nga dapat sakripisyohan.

Subong tungod kay nagmature na ako, kag makahangop na gawa sang ginatawag naton nga mga enduring values, yadtong mga pagbatas mahapos na lang intiendihon.  Indi ko subong mabatas ang pagkapari kon sang una nalagyo ako sa sini nga mga kabudlay kag pagtilaw.  Indi ko mabatas ang tentacion nga magpagusto lang sang akon himuon kag hulag, kon sang una waay ako gindisiplina kag ginpatuon sa pagsakripisyo sang akon luyag.  Indi ako mangin malipayon subong kon ang akon kabuhi patuyang lamang, waay direksiyon, kay indi ako kahibalo magsakripisyo sang akon gusto.  Indi mangin mabinungahon ang akon ginabuhat, kon sang una ginpagustohan lamang ako sang mga kaparian.  Apang salamat sa ila, kag salamat sa mabudlay nga kabuhi, I learned to make do with what I have, I learned to work out problems as they come, I learned and am still learning to sacrifice my wants for the greater good of all.  Ang akon naagyan mabudlay apang kon waay ini sadto, ano ayhan ang matabo?

May isa anay ka mangunguma nga ang iya patubas nagpalpak.  Nagreklamo siya sa Dios sa pagsiling:  “Ginoo mas maayo guro nga ako ang macontrolar sang panahon, sang weather kay nahibaloan ko ang kinahanglanon sang akon patubas.”

Sa daku nga kakibot sang mangunguma ang Ginoo nagsiling, “OK, ikaw padalagan sang panahon suno sa luyag nimo.”

Ang mangunguma nalipay.  Nagtulok siya sa panganod kag nagsiling:  “Luyag ko nga magsilak ang adlaw.”  Kag ang adlaw nagsilak.  Pagkatapos sang pila ka adlaw nagsiling siya “Luyag ko nga mag-ulan”  kag nag-ulan.  Ginbal-otbal-ot niya ang ulan kag init kag ang iya mga tanom nagtubo sing maayo.

Apang sang tion na sang pag-ani natalupangdan sang mangunguma ng ang humay waay sing uyas, puro tanan upa.  Naghiribion sia kay waay sia sing patubas. Ang Ginoo nagpamangkot, “kamusta ang imo patubas.?”  “Ginoo,” siling sang mangunguma, “ngaa kasubong sini ang natabo, waay sing uyas ang akon humay - upa tanan?”  Kag ang Ginoo nagsabat:  “natabo ini tungod kay ang imo lamang ginpangayo amo ang maayo nga panahon.  Waay ka nangayo sang mabaskog nga hangin, sang bagyo:  amo ini ang nagapalimpio sang hangin kag nagapabakod sang gamot.  Nangayo ka lang sang ulan kag init, waay ka gid nangayo sang malain nga tiempo.  Amo ina ang rason kon ngaa waay ka sing patubas.”

Mga utod subong ang Ginoo nagasiling, “ang wala nagapas-an sang iya krus kag nagasunod sa akon, indi takus sa akon. Ang nagapaniguro sang iya kabuhi madulaan sini:  kag ang nagadula sang iya kabuhuhi tungod sa akon makita niya ini. “

 Subong ang Ginuo nagapamangkot sa aton:  luyag mo bala may kabuhi, luyag mo bala magmalipayon - pues magtuon ka sa pagsakripisyo, magtuon ka sa pagbatas sang kabudlayan.  Luyag mo bala magmanginmadinalag-on sa imo pangabuhi, pues magtuon ka sa pagsakripisyo sang imo luyag kag buhata ang mga buluhaton nga nagakabagay bisan indi mo pa ini luyag.  Luyag mo bala makapatawhay man sa imo kabuhi, makaretire sa maayo nga kahimtangan - untati ang pagtaya sa lotto, sa pagdamgo sang indi matabo, sa baylo magmangin maukod kita sa pagtrabaho.  Sakripisyo, indi naton naluyagan ini nga tinaga - pero amo ini ang centro, ang kaundan sang ebanghelyo ni Kristo.  Do you want to be happy, learn to sacrifice.  There will be no glory without the cross.