Ginasiling nga si Beethoven, ang bantog kag composer, indi
kahibalo magpakigbagay sa tawo sa bagay nga wala sia gawa nagapakig-impon sa
iban, kag kon may mga social function, husto lang sia magpanimuko sa kilid kay
indi sia kahibalo magpakigsugilanon. One time, ang anak sang iya suod nga
abyan napatay. Iya sia sa gilayon ginkadtuan
sa tuyo kontani nga mapasulhay niya ang balatyagon sang iya abyan sa tunga sang
iya kasubo kag pagbakho. Apang pag-abot
niya sa balay sang iya abyan husto man lang sia magpungko sa kilid tungod indi
man sia kahibalo kon ano ang iya ihambal sa sini nga okasyon. Sang ulihi nakita niya ang isa ka piano,
tumindog sia kag nagpungko didto, kag samtang nagahilibion ang iya abyan
naghimo sia sing bag-o nga komposisyon didto mismo kag gintukar ang isa sa mga
pinakamatahum nga pisa, isa sa pinakamatahum niya nga elegy nga iya na-compose
para sa kamatayon sang anak sang iya abyan.
Indi sia kahibalo kon ano ang nagakadapat niya ihambal. Wala sia sang mga tinaga nga makasulhay. Ang indi niya mahambal iya ginpungkoan sa piano kag
gintukar.
Klaro sa aton ebanghelyo nga ang isa kag isa may
nagakalain-lain nga talento, nagakalain-lain nga kinaiya kag expertise. Indi na naton ma question ina. Ang yara sa iban posible nga wala ina sa
imo. Ang yara sa imo posible nga wala
ina sa iban. Ang mahimo sang iban
posible indi mo ina mahimo. Ang mahimo
mo posible nga indi mahimo sang iban.
Ang tagsa-tagsa may kinalain.
Symbolically sa ebanghelyo ginapakita
sa aton nga ang isa may lima ka libo, ang isa may duha ka libo, ang isa pa gid
may isa ka libo. Apang bisan lain-lain
ang kinaiya kag duna nga kaalam sang tagsa-tagsa, may isa ka butang ukon
capacidad nga yara sa aton palareho. Kag ano ina – effort. We may not be equal in talent but we can be equal
in our efforts. And this is the thing
that is demanded from us by God.
Si Beethoven isa ka social moron, indi sia kahibalo
maghalobilo, isa sia ka disaster when it comes to speaking and finding the
right words for the right occasion, but what he could not express in words, he
expressed beautifully in music. Gingamit
niya ang iya kinaiya agod sia makahatag sing kasulhay. Ang talento lain, apang ang effort, ang pagpaninguha posible
nga mangin palareho.
Sang nagligad nga semana may nagkadto sa akon nga pari nga
nagahingyo sa akon nga bisitahan man si Fr. Diony kay ara sia sa ICU nga
nagatagumatayon. Ti siling niya bolano
mo na sia, halin kamo sa pareho nga banwa, maayo gid tani nga sugilanonon mo
sia for the last time. Hay kon amo ini
ang istoryahan ma-krisis gid ako. Indi
gid ako kahibalo sini, kag ano gid abi isiling ko - good luck, good health and
God bless you, kay ara sia sa ICU? Bisan
ang mga upod ko diri nga pari nagareklamo sa akon kay ahaw text-back indi ako
makahimo. Kon may kinahanglan ka masabat
ko ina sa text, pero kon nagapangamusta ka man lang, ukon nagapadala sang text
kay wala ikaw himuon nga mapuslanon, ti indi ako kahibalo magsabat sina nga sahi sang text.
Anyway siling ko sa pari regarding kay Fr. Diony, ikaw lang to kadto a, indi
ako kahibalo. Pero kon mapatay na sia
siguradoha nga ako ang mapa-ilis sa iya kag obrahan ko pa sia sing prayer
vigil. Ti anhon ko kay amo lang na ya
bal-an ko.
Accepting who we are and what
we have is very important in the message of our gospel today. And equally important is taking
responsibility and being accountable for what we are and what we have. We may not be the best communicator, or the
best consoler, or the best singer, or the best social host, pero I can be the best sa mga butang nga yara sa akon. We may
not be equal in talent, and I am not jealous with what you have, apang we can be the best sa mga butang kag
capacidad nga yara sa aton. This is what I mean by taking
responsibility for what we have and what we are and being accountable for
these.
This is one of our problems in
this our parish. Kabudlay mangita tawo para sa mga nagakalain-lain nga mga
minister sa aton mga barangay. Kontento
na kita nga serbisyohan pero kon kita na gani ang ginatawag nga mag-serbisyo
kag mag-alagad damo na pang-alang-alang, damo na balibad, damo na rason.
Dumdomon naton nga yara sa tagsa-tagsa
ang nagakalain-lain nga mga dulot nga ginbugay sang Dios sa aton kag kita may
salabton sa iya kon paano naton ina gingamit, kon paano naton ina ginpatubo,
kon paano naton ina gin-usar sa pag-alagad sa aton isigkatawo.
Sa katapusan, ang Dios naghatag pa gid sa aton sang makabig
naton nga pinakadaku nga dulot – that
gift is Jesus in all of us, the gift of baptism, the gift of faith, ang
dulot nga kita Kristiano, mga tumuluo, that gift which is the church. Ginakilala bala naton ini nga dulot nga gintugyan sa aton
pagtatap? Ginakabig bala naton ang aton
espiritwal nga kabuhi nga isa ka katungdanan nga dapat tatapon, dapat saguron,
dapat patubuon? Ginakabig bala naton ini nga katungdanan
sa diin kita tanan may salabton? Do we take care of our spiritual gifts as
much as we care and develop our material and human gifts? Indi kita imol, indi kita makasiling nga kita
kulang. Kon panumdumon naton kon may
kulang gid man kita as individuals, ukon bilang panimalay ukon katilingban, ang
kulang lang gid indi kay ang dulot kundi ang pagpaninguha – amo gid lang ina
ang kulang sa aton, ang pagpaninguha.
No comments:
Post a Comment