17th sun A - 2

Sang ginwaragwag ni Julius Caesar ang iya madasig nga pagdaog sa giyera sa Zela ginpahibalo niya ini sa tanan paagi sa bantog nga hambalanon veni, vidi, vinci – I came, I saw, I conquered.  Amo ini ang iya mga tinaga nga gingamit sang gindala ang balita sa Senado sang Roma nga sia nangin madinalag-on, kag ang iya pagdaog, madasig nga kadalag-an.  Veni, vidi, vinci kon sayuron pa wala na niya gintimbang kon ano ang mga risgo nga yara kay pagkakita niya sang oportunidad, sang nakita niya ang iya kahigayunan kag tsansa sa kadalg-an, dasig sia nga nagdesisyon nga maghulag kag mag-atake sa gilayon.  It was decisive.  There was no entertainment of improbability, no dilly-dallying, no vacillation or pause.  Wala na sing meeting-meeting pa, wala sa sang pululaminday pa, wala na sing untat para magbinag-binag – he grabbed and went head on thus carrying his soldiers to victory with the famous declaration, veni, vidi, vinci – I came, I saw, I conquered.  Swift and decisive.

Ang duha ka palaangiran sa aton ebanghelyo may kaanggid man sa sini nga pamaagi, may kasubong man riaksyon, may uluanggid man nga kadasig kag may kasubong man nga sahi sang desisyon – madasig kag mabaskog.

Ang isa ka mangunguma sang nagaarado sia kag nakakita sia sang tinago nga manggad, makita naton sa iya riaksyon ining tatlo ka mga tinaga – naglakat sia, ginabaligya niya ang tanan kag ginabakal ang uma.  Sa palaangiran sang malahalon nga perlas may kasubong man nga riaksyon kag kasubong man nga mga tinaga ang ginagamit to describe his reaction.  Ang isa ka negosyante, pagkakita niya sang malahalon nga perlas - naglakat sia, ginabaligya niya ang tanan kag ginabakal ini.  Lakat, baligya, bakal.  Wala na sing pulopanumdom pa, wala na sing pang-alang-alang pa; wala na ginpabwasan pa.  Pagkakita nila, sila naglakat, nagbaligya kag nagbakal.  Swift and decisive action.

Ang palaangiran nagahalimbawa sini nga mga pamatasan pananglitan ang tawo makatalupangod sang ginharian sang Dios.  Ang ginharian sang Dios kasubong sang isa ka malahalon nga perlas.  Ang ginharian sang Dios kasubong sang tinago nga manggad, sa bagay nga kon ini matalupangdan, kon matalupangdan lang nila kon ano ini ka malahalon, kon maapreciar lang nila kon ano kadaku kag ka bilidhon sang manggad nga ila nakita, ang makatalupangod sini insigida nga magalakat, magabligya sang tanan, kag magabakal sini.  Their reaction will be swift and decisive in the hope of acquiring the kingdom of God.

Pero dyanay ka – amo gid man bala sini ka malahalon ang ginharian sang Dios?  Amo gid man bala sini subong ang kaanyag sang ginharian sang Dios?  Amo gid man bala ini ang panan-aw kag pagkabig naton sang pangabuhi nga Diosnon?

Laban-laban indi.  Haluson gani kita makasimba, haluson gani naton makonbinsi ang aton mga kabataan kag mga kaapuhan nga magpalapit sa simbahan, haluson gani kita makatanyag sa aton mga kaingod in the sense of really attracting them sa kristohanon nga pangabuhi.

Ang palaangiran kontani isa lang ka simbolo nga nagatudlo sa isa ka butang, pero it seems nga sa sini nga palaangiran, ang simbolo mas matahom pa kag mas makagalanyat pa sang sa ginaangid sini nga amo ang ginharian sang Dios.  Daw kontento na kita kon ano ang yara kag kon ano ang pamaagi sang kalibutan.  In fact we react to the ways of Christ differently if not totally contrary.  Ngaa nagapang-alang-alang kita sa mga pamaagi ni Kristo?  Because the world is more attractive, the riches of the world are more tempting, the ways of power, of acquiring more wealth and attaining popularity are more attractive to us than the ways of justice, the way of forgiveness, the ways of loosing so that others may gain, the ways of humility.  Mga pamatasan ini sang ginharian and they are not attractive.  Sa pagkamatuod ang suli sining mga pamatasan mas makagalanyat.  Ginapabugal naton kon kita makalusot sa mga layi kag regulasyon.  Ginaamoma naton ang mga corrupt kag ginahimo pa gani kon kaisa nga graduation speaker sang aton mga kabataan.  Ginahanggad naton ang mga artista nga kapila na mag-ilis sang ila bana ukon asawa.  Sometimes we get to wonder – are the values of the kingdom of God really of value today?  Ginahangad pa bala naton ang mga pamatasan sang ginharian, ang pamatasan sang honesty, ang pamatasan sang kaukod sa pagtrabaho, ang pamatasan sang kaayo sang buot kag tinutuyo, ang pagkabilidhon sang pagpangabudlay, the values of hardwork and industry?

Ginahimu-an istorya subong ang simbahan kon diin kuno nagkadto ang amot ni pacquiao.  Siguro ang una nga pamangkuton sina nga nagapalapnag sang istorya amo nga – ngaa ginhatag ni pacquiao ang iya amot sa nahalitan sang baha paagi sa simbahan kag indi sa ila?  Ikaduha, kon ang simbahan nagabulig ginasigurado ya gid nga ang iya buligan, bululigan gid man ukon ang ang mas nahalitan komparar sa iban, kay indi gid man damo ang aton resources.  Ang gobierno nga nagasukot sang aton buhis bisan nagabakal ka na gid lang dulsi nga buhis, indi gani sila kabulig sing bug-os ayah pa ang simbahan nga nagadepende man lang sa amot.  Kag ikatlo, nakita nyo bala sa newspaper nga ang simbahan nagapanagtag relief?  Siguro tungod kay indi na gid man kinahanglan nga magpapicture ka gid kon nagabulig ka sa iban.  Indi bala?  Si Pacquiao, sang mahatag sia sing iya donasyon ginpamangkot kon bala gusto niya nga piktyuran sia sang mga media nga ginahatag niya ang tseke.  Siling niya, indi naman na kinahanglan.  Importante si God naga-picture sa aton.

Ginahangad pa bala naton ang pamatasan sang ginharian?  Amo lang ni ang masiling ko.  Nagapati ako sa gihapon nga may mga tawo, kag madamo ini sila, may mga tawo nga may maayo sing kabubut-on.  Kag tungod sa ila, buhi ang paghangad sa sining malahalon nga perlas, buhi ang paghanggad sa sining tinago nga manggad nga amo ang ginharian sang Dios.