Ang ebanghelyo
sining Domingo isa ka pasalig sa aton tanan nga sa tunga sang aton malubha nga
eksperyensia, sa tunga sang aton pag-antos nga tuga sang makahalalit nga bagyo,
nga sa tunga sang kalaut nga tuga sang baha, ang paghigugma kag pag-atipan sang
Dios wala nagakapalya.
Kabudlay hangpon ini
nga mga pasalig samtang gina-isip pa naton ang aton mga nadula. Kabudlay
hangpon ini nga mga pasalig samtang ginabatyag pa naton ang balatyagon sang mga
panimalay nga nadulaan indi lamang sang pagkabutang kag puloy-an kundi lakip pa
sang kabuhi sang ila mga himata. Kabudlay
hangpon sini nga mga pasalig tungod sini nga hitabo sa aton parokya kag halos
sa bug-os nga probinsiya. Siguro mas
maapreciar naton ini kon balikan naton ang aton kahimtangan kag kon paano kita
nakatibawas sa mga palaabuton nga semana when
we have recalled our stories about this flood and found streaks of goodness
everywhere coming from people we don’t even know. Goodness is always realized in hindsight. The goodness of God is more so realized in
hindsight.
Ining aton naaguman nga baha wala sing
macomparar. Wala pa ako kadumdom nga
nagsulod ang tubig sa cathedral grounds nga halin sang una amo ini ang mas
sigurado nga evacuation center, kag wala gid ako makadumdom nga nakasulod ang
baha sa konbento. Naghanda kami para sa
mga nabahaan, apang kulang ang amon handa tungod kay wala kami nakapangaman nga
kami tani nga magabulig nangin bululigan man.
Bisan ahaw nga luto sang pagkaon para sa mga evacuees nga ginabuhat
halin pa sang una, indi na namon mabuhat tungod kay ang kusina nabahaan na, kag
ang mga nagaluto nagatungtung na lang sa siya.
Kag nagapati ako nga tanan kita were affected. Kay sa mga nagligad, sa
katulad sini nga mga hitabo, madamo dayon ang nagaresponder sa pagbulig. Apang kagab-i pila gid lang ang nakadul-ong sang
pagkaon diri. Indi tungod kay wala sing
luyag magbulig pero siguro tungod kay tanan kita naapektohan, tanan kita nangin
bululigan imbes nga mabulig, ukon ang baha tam-an ka dasig kag tam-an ka dalom
sa bagay nga wala na sing may makalusot nga salakyan nga magabulig.
Something has
really gone wrong. For the first time
everything was no longer under control.
For the first time we were totally at the mercy of the flood waters. Amo na bala ini ang ginatawag naton nga
climate change? Amo
na bala ini ang epekto sini sa aton, ilabi na gid sa aton nga mga taga-Jaro? I am not an
expert. All I know is, something is
really wrong. All I know is, we are to
brace ourselves for many other things unexpected, unprecedented and even for the
worst of surprises.
Nakahibalo kita nga ang paghigugma kag
pag-atipan sang Dios wala nagakalingkang bisan sa tunga sining malubha nga
eksperyensia. Pasalig
ini ni Kristo sa aton dira sa ebanghelyo. Nakahibalo ako nga buligan man kita sa gihapon
sang Ginoo. Nakahibalo ako nga tungod
sang kusog kag kaisog nga dulot sang aton pagtuo, aton ini masarangan kag
eventually malampuwasan.
Apang basi pa man
lang ining kusog kag kaisog nga dulot sang pagtuo indi lamang agod masarangan
naton batason ang isa ka hitabo. Basi
magamit man naton ang aton pagtuo agod aton matapna kag mapa-untat ining
makahalalit nga eksperyensiya nga magliwatliwat sa aton kabuhi. Ngaa eksperyensiahon gid naton ang
pag-atipan sang Dios sa sining kahalitan kon maeksperyensiahan man lang naton
ang iya Amaynon nga pag-atipan by
stopping the very causes of our suffering, by us stopping the very causes of
our suffering, by using our faith and our belief in God, by living our lives
accordingly as sons and daughters of God.
Ang paghigugma sang Dios wala
nagakahulugan nga bisan kuhaan ta sing martilyo kag ipukpok sa aton ulo, ok
lang total love man ta ni Lord. The Lord takes care of us, yes. But please let us also take care of
ourselves, let us take care of one another, let us take care of our earth, of
our planet for eventually we will reap what we neglectfully sowed, we will
harvest what we have thoughtlessly planted, we will reap the consequences of
our actions and we will have no one to blame but ourselves.
And yet the
Lord loves us. And yet he will take care
of us. But how long would we act like
this, how long would keep on banging our heads with a hammer and then tell God,
Lord take care of us.
No comments:
Post a Comment