Monday, January 7, 2013

32nd Sun B 1


Ang pagkamustahanay amo ang pag-uyatay sang duha ka tuo nga kamot kag ang pagpasaka-panaog sining naga-uyatay nga tuo nga kamot.  Nakahibalo bala kamo nga nagsugod ini linibo na ka tuig ang nagligad didto sa Middle East?  Ini isa ka tanda nga ang isa kag isa nagkari sa paghidait.  I come in peace kag dayon ginataya niya ang iya nauntay nga tuo nga kamo, bukas ang palad, sa tawo nga luyag niya palapitan, kilalahon, ukon amigohon.  Ano ang kahulugan sini?  Sang una wala pa sila nagatirohay.  Naga-espadahay pa lang sila.  Ang kamot nga naga-uyat sang espada ukon kutsilyo amo ang tuo nga kamot.  Sa kamustahanay ginapakita mo ang imo tuo nga kamot, bukas ang imo palad kag ini nagasiling – o lantawa wala ako may ginauyatan nga armas, I come in peace.
Sang una sang gamay pa kita maghampagn kita tirohay kag makibon na naton ang aton kontra masiling kita hands-up.  Sang una indi pa kita kahibalo gid mag-pronounce sang english gani imbes nga hands-up kis-an hansap, hansap
na lang, pero just the same ginabuy-an naton ang aton armas, ginabayaw naton ang aton duha ka kamot, kag bukas ang aton palad.  Siguro this is already an elaboration of the handshake.  Sa imo pag-hands-up nagasiling ikaw, lantawa, indi na ako makahalit sa imo, wala ako hinganiban, I am no longer a threat to you.  Kon sayuron pa sa akon paghands-up ginatugyan ko na ang akon kaugalingon sa imo, mabuhat mo na kon ano ang luyag mo buhaton sa akon, indi na ako makadepensa sa akon kaugalingon kag gani sa idalom na ako sang imo pagdumala.  Kita mo ang ginagamit naton nga tinaga kon maghands-up na ang kontra ano? – surrender, to surrender.
Ini nga gesture sang pagkamustahanay, sang pag-surrender may kaangtanan sa aton paghangop sang tinaga nga kaalwan.  Sa tagalog ang kaalwan ginatawag nga bukas palad.  Sa hiligaynon ang paghatag sang akon kaugalingon sa akon pang-asawhon kag ang paghatag niya sang iya kaugalingon nga pamanahon ginatawag nga tambi-palad – ang pag-uyatay sang tuo nga kamot nga aton karon ginatawag sa simple na lang nga tinaga nga kasal.  Sang una ang tawag sina tambi-palad – two hands clasped together in mutual generosity.
Kasubong sini ang tinaga naton sa dalok kag bagit ginapahayag man sang posisyon sang aton mga palad.  Ang dalok ginatawag naton nga kuom.  Kon tayaan naton sing inumol ang isa, ina nagakahulugan nga indi ka magpalapit kay birahon ta ka, because you are a threat to me and I do not wish to consider you.  Ano ang inumol – nakuom nga kamot.
Ginsugdan ko ining pagpamalandong paagi sa pagpahayag sa inyo sang nagakalainlain nga posisyon sang kamot ilabi na gid sang mga palad tungod kay diri naton makita ang madalom nga kahulugan sang kaalwan – ang kaalwan nga ginpakita sa aton sang duha ka babayi, sang duha ka balo sa aton mga balasahon.
Ano ang kaalwan?  Ang matuod nga kaalwan may dala nga recklessness – ina bala nga wala ka na kon kaisa nagapanumdom kon ano ang matabo matapos mo nga mabuhat ang isa ka butang – thoughtless, carelessness. 
May isa ka balo.  Balo sia.  Sa tion ni Jesus kon mapatay ang imo bana wala ka na pangitan-an, wala ka na sing seguridad sa kabuhi kapin pa kon wala ka pa gid bata nga lalaki.  So balo na sia nga daan.  Ining balo may duha na lang nga nabilin nga sinsilyo.  Pagkakita niya sang kolektahan sa templo ginhulog niya yadtong duha na gid lang nga nabilin sa iya kwarta.  Stupid, indi bala.  Mango?  Inutil?  Ang babayi was thoughtless – wala na sia nagpanumdom kon ano ang matabo sa iya pagkatapos sadto basta hinatag niya ang tanan.  Ang babayi was careless – ina bala nga wala gid sia sing pag-ulikid sa iya kahimtangan.  Ginhatag niya ang tanan.
Ano ayhan ang ginpanumdom sadtong balo?  Ano ayhan ang nagalakat sa iya pensar?  Siguro nagsulod gid man ang kahadlok nga gutman sia.  Siguro paghulog niya sa kolektahan ginpiyong lang niya ang iya mata.
Kag yari naman sa aton nahauna nga balasahon ang balo nga taga-Zarepat.  Nagpanumdom sia nga amo na ini ang tion nga sia kag ang iya anak mapatay.  Magakaon sila sang katapusan nga pagkaon nga nabilin.  Kag nian magahulat na sila sang ila katapusan sa kamatayon.  Pero bisan amo ginpaambit pa niya ang nabilin sa propeta nga nagapangayo sa iya sing pagkaon.
Generosity involves a certain recklessness.  Sa paghatag niya sang duha ka nabilin nga sinsilyo ginatugyan na niya ang iya kabuhi sa Dios.  Indi lang aton paghatag, indi lang aton pag-amot – isa yadto ka surrender, isa yadto ka pagtugyan sang kaugalingon sa bug-os nga pagsalig.  It was not just giving, it was not making contributions, it was surrendering, a total entrustment – a handshake perhaps, a hands-up even. 
Ang kaalwan indi kwarta, kay kon husisaon mo ang halimbawa sang kaalwan sa aton mga balasahon puro tanan imol – imol pa sang sa iban sa aton.  Ang kaalwan indi pagkaon, kay wala na sia gani pagkaon.  Ang kaalwan indi inughatag nga pagkabutang, kay kon isipon mo kay ang inughatag niya tam-an na gid lang ka gamay kag sakto lang kuntani sa iya.  Pero ngaa maalwan ang isa ka tawo?  Ano ang nagtulod sa ila nga magmangin maalwan?  Ano ang kaalwan?
Ang kaalwan amo ang pagsalig sa Dios nga nagatulod sa akon sa pagtugyan sang tanan sa iya, nga indi niya ako pagpabay-an kag indi niya ako pagtalikdan.  This is the root of generosity.  Without this there can be no true generosity.  Kon wala sing bukas nga palad, kon wala sing surrender, kon wala sing pagtugyan kag pagsalig, wala man ang kaalwan.  Generosity is rooted in surrender.  Kadamo sang mga testimony nahanungod sining sahi sang kaalwan.  May nagsiling – “sa tuod lang sako ako pero ma volunteer ako, ang Dios galing ang bahala nga maghatag sa akon sing nagakaigo nga tion.”  Ukon may nagsiling, “father kon maalwan ka indi ka gid man mawad-an a.”
Amo ini ang kaalwan – kaalwan sa paghatag sang panahon, kaalwan sang paghatag sang amot kag limos, kaalwan sa paghatag kabuhi dira sa imo mga kabataan kag sa pagpamata, kaalwan sa pagvolunteer sang imo kaalam kag kinaadman, kaalwan sa pag-share sang imo ihibalo.  Indi kuom kundi bukas palad
Kahapon nagtaliwan na si Nanay Koroy.  Sang Huwebes pinatawag niya ako sa ospital.  Nagkadto ako didto kag ginbinlan niya ako sang tanan nga novena nga ginapangamuyo niya sa sulod sang isa ka tuig – pangadion ang amo sini sa amo sini nga tion, ang Lourdes, ang Kasingkasing ni Jesus, ang mga kalag sa purgatoryo, ang San Martin de Porres - pati ang katorse nga kandila nga sindihan sa tagsa ka primer biernes. Ngaa mabuhat man niya ini tanan?  Ngaa may tiempo man sia para sa sini tanan?
I have compared generosity with the gesture of a handshake and a hands-up because generosity is rooted in surrender, when we have come to relinquish control, when we have entrusted our past, present and future to God, when we have acknowledged that God is really the God of our life.  I believe there is no other deeper cause and deeper reason for it.  When we have formed this intimacy with God, this deep faith and strong trust in God, generosity will just follow.  Amo ini ang rason kon ngaa si Nanay Koroy may tiempo para sa sini tanan.


No comments:

Post a Comment