Ang pagkamustahanay amo ang pag-uyatay sang
duha ka tuo nga kamot kag ang pagpasaka-panaog sining naga-uyatay nga tuo nga
kamot. Nakahibalo bala kamo nga nagsugod ini linibo na ka tuig ang
nagligad didto sa Middle East? Ini isa ka tanda nga ang isa kag isa
nagkari sa paghidait. I come in peace kag dayon ginataya niya ang
iya nauntay nga tuo nga kamo, bukas ang palad, sa tawo nga luyag niya
palapitan, kilalahon, ukon amigohon. Ano ang kahulugan sini? Sang
una wala pa sila nagatirohay. Naga-espadahay pa lang sila. Ang
kamot nga naga-uyat sang espada ukon kutsilyo amo ang tuo nga kamot. Sa
kamustahanay ginapakita mo ang imo tuo nga kamot, bukas ang imo palad kag ini
nagasiling – o lantawa wala ako may ginauyatan nga armas, I come in peace.
Ini nga gesture sang pagkamustahanay, sang
pag-surrender may kaangtanan sa aton paghangop sang tinaga nga kaalwan. Sa
tagalog ang kaalwan ginatawag nga bukas palad. Sa hiligaynon ang
paghatag sang akon kaugalingon sa akon pang-asawhon kag ang paghatag niya sang
iya kaugalingon nga pamanahon ginatawag nga tambi-palad – ang pag-uyatay sang
tuo nga kamot nga aton karon ginatawag sa simple na lang nga tinaga nga
kasal. Sang una ang tawag sina tambi-palad – two hands clasped
together in mutual generosity.
Kasubong sini ang tinaga naton sa dalok kag
bagit ginapahayag man sang posisyon sang aton mga palad. Ang dalok
ginatawag naton nga kuom. Kon tayaan naton sing inumol ang isa, ina
nagakahulugan nga indi ka magpalapit kay birahon ta ka, because you are a
threat to me and I do not wish to consider you. Ano ang inumol –
nakuom nga kamot.
Ginsugdan ko ining pagpamalandong paagi sa
pagpahayag sa inyo sang nagakalainlain nga posisyon sang kamot ilabi na gid
sang mga palad tungod kay diri naton makita ang madalom nga kahulugan sang
kaalwan – ang kaalwan nga ginpakita sa aton sang duha ka babayi, sang duha ka
balo sa aton mga balasahon.
Ano ang kaalwan? Ang matuod nga
kaalwan may dala nga recklessness – ina bala nga wala ka na kon kaisa
nagapanumdom kon ano ang matabo matapos mo nga mabuhat ang isa ka butang –
thoughtless, carelessness.
May isa ka balo. Balo sia. Sa
tion ni Jesus kon mapatay ang imo bana wala ka na pangitan-an, wala ka na sing
seguridad sa kabuhi kapin pa kon wala ka pa gid bata nga lalaki. So
balo na sia nga daan. Ining balo may duha na lang nga nabilin nga
sinsilyo. Pagkakita niya sang kolektahan sa templo ginhulog niya
yadtong duha na gid lang nga nabilin sa iya kwarta. Stupid, indi
bala. Mango? Inutil? Ang babayi was
thoughtless – wala na sia nagpanumdom kon ano ang matabo sa iya pagkatapos
sadto basta hinatag niya ang tanan. Ang babayi was careless – ina
bala nga wala gid sia sing pag-ulikid sa iya kahimtangan. Ginhatag
niya ang tanan.
Ano ayhan ang ginpanumdom sadtong balo? Ano
ayhan ang nagalakat sa iya pensar? Siguro nagsulod gid man ang
kahadlok nga gutman sia. Siguro paghulog niya sa kolektahan
ginpiyong lang niya ang iya mata.
Kag yari naman sa aton nahauna nga balasahon
ang balo nga taga-Zarepat. Nagpanumdom sia nga amo na ini ang tion
nga sia kag ang iya anak mapatay. Magakaon sila sang katapusan nga
pagkaon nga nabilin. Kag nian magahulat na sila sang ila katapusan
sa kamatayon. Pero bisan amo ginpaambit pa niya ang nabilin sa
propeta nga nagapangayo sa iya sing pagkaon.
Generosity involves a certain recklessness. Sa
paghatag niya sang duha ka nabilin nga sinsilyo ginatugyan na niya ang iya
kabuhi sa Dios. Indi lang aton paghatag, indi lang aton pag-amot –
isa yadto ka surrender, isa yadto ka pagtugyan sang kaugalingon sa bug-os nga
pagsalig. It was not just giving, it was not making contributions,
it was surrendering, a total entrustment – a handshake perhaps, a hands-up
even.
Ang kaalwan indi kwarta, kay kon husisaon mo
ang halimbawa sang kaalwan sa aton mga balasahon puro tanan imol – imol pa sang
sa iban sa aton. Ang kaalwan indi pagkaon, kay wala na sia gani
pagkaon. Ang kaalwan indi inughatag nga pagkabutang, kay kon isipon
mo kay ang inughatag niya tam-an na gid lang ka gamay kag sakto lang kuntani sa
iya. Pero ngaa maalwan ang isa ka tawo? Ano ang nagtulod
sa ila nga magmangin maalwan? Ano ang kaalwan?
Ang kaalwan amo ang pagsalig sa Dios nga
nagatulod sa akon sa pagtugyan sang tanan sa iya, nga indi niya ako pagpabay-an
kag indi niya ako pagtalikdan. This is the root of generosity. Without
this there can be no true generosity. Kon wala sing bukas nga palad,
kon wala sing surrender, kon wala sing pagtugyan kag pagsalig, wala man ang
kaalwan. Generosity is rooted in surrender. Kadamo sang
mga testimony nahanungod sining sahi sang kaalwan. May nagsiling –
“sa tuod lang sako ako pero ma volunteer ako, ang Dios galing ang bahala nga
maghatag sa akon sing nagakaigo nga tion.” Ukon may nagsiling,
“father kon maalwan ka indi ka gid man mawad-an a.”
Amo ini ang kaalwan – kaalwan sa paghatag sang
panahon, kaalwan sang paghatag sang amot kag limos, kaalwan sa paghatag kabuhi
dira sa imo mga kabataan kag sa pagpamata, kaalwan sa pagvolunteer sang imo
kaalam kag kinaadman, kaalwan sa pag-share sang imo ihibalo. Indi
kuom kundi bukas palad
Kahapon nagtaliwan na si Nanay Koroy. Sang
Huwebes pinatawag niya ako sa ospital. Nagkadto ako didto kag
ginbinlan niya ako sang tanan nga novena nga ginapangamuyo niya sa sulod sang isa ka
tuig – pangadion ang amo sini sa amo sini nga tion, ang Lourdes, ang
Kasingkasing ni Jesus, ang mga kalag sa purgatoryo, ang San Martin de Porres -
pati ang katorse nga kandila nga sindihan sa tagsa ka primer biernes. Ngaa
mabuhat man niya ini tanan? Ngaa may tiempo man sia para sa sini
tanan?
I have compared generosity with the gesture
of a handshake and a hands-up because generosity is rooted in surrender, when
we have come to relinquish control, when we have entrusted our past, present
and future to God, when we have acknowledged that God is really the God of our
life. I believe there is no other deeper cause and deeper reason for
it. When we have formed this intimacy with God, this deep faith and
strong trust in God, generosity will just follow. Amo ini ang rason
kon ngaa si Nanay Koroy may tiempo para sa sini tanan.
No comments:
Post a Comment