Siguro nakabasa na kamo sang Libro nga ginatigulohan Who Moved My
Cheese. Sino ang nagkuha sang akon
keso. Istorya ini sang duha ka ilaga nga
yara sa maze. Kada aga pagkabugtaw nila
may keso gid na ya nga ginabutang sa amo man sa gihapon nga lugarhalin pa sang
una. Dira gid na pirme. Kada aga, adlaw adlaw, ang expektasyon nila
nga ara gid na dira ang keso.
Hasta sang ulihe isa ka aga natalupangdan nila nga wala na ang ila
keso. Indi sila ka makapati. Ari gi na diri ya. Hulat sila nga hulat, waay man sa
gihapon. Maano na lang kita waay nga ang
keso. Indi gid sila maghalin sa sina nga
lugar. Indi pwede siling nila diri gid
na ya ang keso, halin sang una diri gid na ya nabutang ang keso.
Sang ulihe ang isa ka ilaga nakamulalong, basi ginsaylo ang keso, basi
sa iban nga lugar may keso, basi kon diskobrehon ko makakita kami sang mas
madamo kag mas manamit pa gid nga keso.
Apang ang isa ka ilaga indi magpati.
Waay na sang keso sa iban nga lugar, diri gid lang na, halin sang una
diri lang na, waay gid na ya nabaylohan halin sang una. Mapabilin ako diri. Maabot gid ina diri.
So nagsepak sila nga duha. Ang
isa nagpabilin kag ang isa naglakat sa pagpangita. Sang nagpangita sia madamo primero nga
kabudlayan ang iya nasugata. Sa tuod
lang nagbalik pa sia gani kay abi niya waay na gid man. Pero sang ulihi pagkatapos sang madamo nga
pangitaay kag madamo nga mga adjustment nakakita gid man sia. Pero ang nagpabilin didto nagpabilin gid sia
bisan waay na sang keso nga nag-abot.
Ang punto man lang sang istorya amo ang pagpangatubang sang pagkambiyo
ukon pagbaylo sa aton kabuhi. Lakip diri
ang mga resistance naton sa change, ang aton mga pagpangduhaduha, ang kabudlay,
ang discouragment panganlitan nagatinguha kita nga magkambiyo.
Change involves a lot of decision, a lot of resistance, a lot of pain,
a lot of discouragemnt along the way.
Mabudlay ang magkambio sang naandan na nga pagginawi kag pamatasan. Kabudlay magbaylo sang naandan na nga pamaagi
kag paminsaron. Kabudlay magbaylo kon
amo na ina nga daan halin pa sang una.
Who moved my chesse, reklamo ini sang duha ka ilaga. Apang isa lang sa ila ang nagpasangkad sang
iya paminsaron, kag nagtinguha nga madiskobrehan pa gid ang iban pa nga mga
possibilidad.
Kagab-i pinamangkot ko ang mga seminarista kon bala nakabulig pa ako sa
ila, kon bala ang akon pamaagi sa pagpatigayon sang ila pormasyon nagasanto pa
sa ila kinahanglanon ukon wala. Kasubong
sini ang akon mga pamangkot kay basi pa man lang ginsaylo na ang akon nga keso
kag tion na ini nga madiskobrehan ko ang iban pa nga mga posibilidad sa akon
pagkapari – indi kay formation work lang tanan.
Ukon ginhalin na ang akon keso kag kinahanglan nga madiskobrehan ko pa
ang iban nga pamaagi agod mangin nagakabagay kag magasanto ang pormasyon nga
ginahatag ko sa ila. Ukon basi ginsaylo
na ang akon keso kag kinahanglan na nga may ibaylohan ako sa akon pamatasan, sa
akon pagginawi, sa akon pamaagi so that I could better respond to their needs.
Para sa akon amo ini ang panawagan ni San Juan Bautista sa mga tawo. Ano ang dapat ko baylohan sa akon kabuhi agod
makahigugma ako kag makaalagad sing mas himpit.
Basi ang akon pamatasan sa akon panimalay kag sa akon trabaho. Basi ang akon approach sa akon mga kabataan
kag sa mga nagatrabaho upod sa kon. Basi
ang akon paminsaron nahanungod sa nagakalatabo sa palibot kag sa aton
simbahan. Basi ang akon pagginawi sa
akon mga kaingod. Basi ang akon
career. Basi ang akon sahi sang
pagpangamuyo kag pagtratar sa Dios. Basi
ang akon mga expectations, ukon ang akon mga hilikuton.
Sa pag-abot sang Ginoo may mga pagbag-o gid na nga magaabot. Tugutan mo bala ining mga pagbag-o sa imo
kabuhi. Will you dare. Ukon ma-insistir ka man sa gihapon nga amo
gid ini halin sadto tubtob karon, diri gid na ya ang keso – a bahala kamo dira
basta diri gid na ya ang keso, bisan mag-inanano pa amo gid ni ya. Ukon masiling ka na lang in resisting the
change that happens – the world is unfair.
Are we ready for change? Should
we resist the change that is constantly knocking at the door of our life? Should we permit Jesus to bring change to our
lives?
No comments:
Post a Comment