Thursday, January 10, 2013

3rd sun of easter A


Antes gingamit ang mga apelyido sa pagkilala sang isa ka tawo, ang ginagamit nila sang una dira sa santos nga kasulatan sa pagkilala sa isa kag isa amo ang pagmitlang sang ngalan sang iya amay.  Gani masami naton mabatian “si Juan nga anak ni Zebedeo” ukon si Judas nga anak ni Tadeo.  Subong man ginakilala man ang isa ka tawo dira sa santos nga kasulatan paagi sa lugar nga iya gina-istaran.  Si Jesus halimbawa ginkilala nga Jesus nga taga-nazaret, ukon si Simon nga Cireneo ukon taga-Cirene.  Dugang diri ginakilala man ang tawo tungod sang iya ginabuhat ukon palangabuhian katulad abi kay Nicodemo nga Fariseo ukon Caiphas ang pinakamataas nga pari.  Amo ini ang pagkilala nila dira sa santos nga kasulatan, sadtong tion nga wala pa sila nagagamit sang mga apelyedo sa ila ngalan.
Kasubong man ini ang pagkilala kay Jesus.  Waay lamang sia ginakilala nga anak ni Jose kag ni Maria.  Wala lamang sia ginkilala nga si Jesus nga taga-Nazaret, ukon si Jesus nga Kristo ukon Mesiyas.  Sia ginkilala man sa iya masami nga ginabuhat.  Katulad subong sa aton ebanghelyo ginakilala sia sa Iya pagpamihakpihak sang tinapay.  Nangin familiar na sa ila ining ginabuhat ni Jesus sa ila pagtipon.  Amo ini ang rason kon ngaa “nabuksan ang ila mga mata kag nakilala nila sia sa iya pagpamihakpihak sang tinapay.” Jesus came to be known in the breaking of the bread.  Gani sa tagsa nila ka pagtipon sa pagsaulog sang eukaristiya ginakilala nila nga si Jesus yara sa ila tunga because the breaking of the bread which we do at mass reminds us as it reminded his disciples of Jesus.  The breaking of the bread is something familiar - it reminds us of Jesus, so much so that everytime we break bread we know that Jesus is in our midst.  This is the message of Emmaus - we recognize the presence of Jesus in the familiar things that he did with his disciples.
Duha ka leksiyon. 
Una, sa aton pagtipon kada Domingo sa pagsimba, isa lang bala ini ka pagtipon agod mabuhat naton ang aton obligasyon ukon isa bala ini ka pagtipon agod mapadumdom kita nga si Kristo yara sa aton tunga.  Obligasyon lang bala ini ukon nagatipon bala kita to do the familiar things that Jesus did so that we will be reminded of his presence in our lives and in our midst?
Sigurado ako nga indi tanan kita may kasubong nga tuyo, kag indi sa tanan nga tion may kasubong kita nga panimuot.  Para sa iban sa aton obligasyon man lang ini so the faster the mass the better.  Nagadali.  Iban sa aton nagamulti-tasking sa misa - samtang nagamisa naga-novena, nagarosaryo or worst naga-text, or even worst nagapanglibak.  Can we not spend this hour with no other thought, with no other intention but to be with the Lord by doing the familiar things that he did? 
Most often we come to mass because we need something.  We need this and we need that.  Most often we come out of this mass still empty handed, with so many prayers unanswered.  But do you console yourself with the thought that after doing the familiar things that Christ did, after the breaking of the bread do I come out assured that no matter what, Jesus is in our midst, that Jesus is in me?  Si San Pablo nagsiling, ”Sino bala ang makapabulag sa aton sa paghigugma ni Kristo? Ang kabudlayan bala, ang pag-antus, ang paghingabot, ang gutom, ang kahublasan, ang katalagman, ukon ang espada?  Wala gid sing may makapabulag sa aton sa paghigugma ni Krsto!”  Amo man bala ini ang nagapanginbabaw nga hunahuna sa aton kaugalingon samtang nagakari kita diri sa pagsimba? 
Emmaus is a place of discouragement, a place of grieving, a place we go to, or an action we do, when things go wrong and we have given up.  Amo ini ang balatyagon sang duha ka gintuton-an samtang sila nagapanglakaton pauli sa Emaus pagkatapos nga si Jesus ginlubong - after Jesus was buried with all their hopes and dreams.  Pero diri man through the breaking of the bread they came to recognize the presence of Jesus who was there all along accompanying them in their journey of discouragement.  Is this also our attitude towards the Eucharist?  Is this also our experience of the Eucharist?
Ikaduha we recognize Jesus by doing the familiar things that Jesus did.  Sa tagsa naton ka pagpamihakpihak sang tinapay makilala naton si Jesus sa aton tunga kay ginabuhat naton ang iya ginbuhat.  Amo man bala ini ang imo eksperyensiya sa tagsa mo ka pagbitbit sang imo plastic nga sulodlan nga napuno sang sinsilyo para sa kabalaka project sang aton parokya agod mabuligan ang mga nakulangan?  Do you experience Jesus in the familiar things that he did which you now do?  Mabatyagan mo bala ang presensya ni Jesus sa imo pagtudlo sang katekesis sa mga kabataan sa tagsa ka Domingo ukon sa imo free time?  Do you recognize the Lord in you and through you by doing the familiar things that he did?  When we say do this in remembrance of me in the mass this remembrance is not just an exercise of the mind as in dumdomon, nadumduman, as in remember.  Rather by doing the familiar things that Jesus did, Jesus becomes truly present in us and with us and through us.  Do we recognize Jesus by doing the familiar things that Jesus did.






No comments:

Post a Comment