Ang mga intsik may
isa anay ka matahum nga legend nga nagasiling:
Once upon a time
may isa ka tigulang nga tawo nga nagapuyo sa isa ka latagon. Ang iya balay nagaatubang sa nabagatnan, kag
sa atubangan gid sang iya pwertahan
nagatindong ang duha ka dalagko nga bukid.
Ini nga mga bukid nagapamalabag sang iya alagyan padulong sa
nabagatnan. Gani isa ka adlaw ining
tigulang nga tawo nagpungko upod sa iya mga anak nga lalaki kag naghimo sang
solemne nga panaad kag dungan sila nga nagkuha sang ila mga sadol. Ginhuman
nila ang ila hunahuna nga sadolon kag tapanon nila ang duha ka dalagko kag
mataas nga bukid agud nga may alagyan sila padulong sa nabagatnan.
Ang ila kaingod
nga nakakita sa ila naghulonghulong nga nagakadlaw sa iya kaugalingon. Nagsinggit siya sing matunog, “Kagago sa
inyo, mahimo bala ninyo nga matapan sa duha ka dalagko kag mataas nga
bukid? Paano ninyo ina mahimo? Mang-apo lang kamo kag mapatay maayo kung
matapos ninyo ina!”
Ang tigulang
nagsabat nga nagayuhum. “Toto, siling sang tigulang nga intsik, kung mapatay ako ang akon mga kabataan nga
lalaki magapadayon sang akon nga gina-obra.
Kag kon mapatay sila, ang akon mga kaapohan nga lalaki magapadayon sang
ila gina-obra. Matuod ang mga bukid
mataas apang waay na ini nagataas nga
nagataas. Apang ang amon iya kusog
magapadayon sa pagtubo kag sa amat-amat maabot gid namon ang amon ginalauman
nga matapan ang duha ka bukid. Maayo pa
nga may ginabuhat kami bisan gamay gid lang agud malutas ang amon problema,
sang sa magkulomoron lamang kami nga ang bukid nagapamalabag sang amon
alagyan.”
Gani ang tigulang
nagpadayon sa pagsadol kag sa paghakot sang duta agud nga ang duha ka dalagko
nga bukid magtapan. Ang Dios nga
nakakita sini natandog gid sang paglaum sining tigulang kag sang iya mga kaanakan. Gani ginpadala niya ang iya mga anghel sa
duta . Ginkarga nila ang duha ka bukid
sa ila mga abaga kag gintagbong sa dagat.
Mga utod, paglaum,
buhi nga paglaum ang ginadulot sa aton subong sang kapiestahan sang pagkayab
sang Ginuo nga nagalingkod na sa tuo sang mahigugmaon nga Amay. Suno sa aton nahauna nga balasahon, tungod
kay si Kristo nga amo ang ulo sang simbahan nag-angkon sang himaya sa tuo sang
Amay, kita man ang iya simbahan, ang iya lawas
maga-angkon man sang amo nga himaya.
The Ascension of Jesus is our hope of future glory. Jesus has gone ahead of us but we will follow
him in His glory. Gani sa aton pagkabuhi
diri sa kalibutan nga luhaan bisan pa ginapangatubang naton ang dalagko kag
mataas nga bukid sang kabuhi nga nagaupang sa aton pagpanglakaton, ini nga
kapiestahan nagapukaw sa aton taguipusuon sang paglaum katulad sang paglaum
sang tigulang nga tawo kag sang iya mga kabataan. Kita nagalaum nga ang ang mabug-at nga lulan
sang aton kabuhi indi magsalir, indi magdugay, kay ini tanan nga mga bukid sang
pag-antos kag pag-ingos indi magpabilin. Si Kristo nga nagkayab, si Kristo nga
nagapungko sa tuo sang Amay indi magtugot nga kita padayon nga lupigon, padayon
nga bug-atan, kag padayon nga ginasablagan sang gahum sang kalainan. Kon diin si Kristo subong, maga-apas man
kita. Kon ano ang iya gintungkad, aton
man pagatungkaron, kon ano ang iya gindaog, aton man ini dag-on upod sa iya. Indi kita magpabilin nga imol, indi kita
magpabilin nga nagaantus, indi kita magpabilin nga naga-ingos tungod kay ang
himaya nga gin-angkon sang aton Ginoo mangin aton man kay ini iya gindaog para
sa aton tanan.
Gani para sa akon
mga utod, ang mensahe sang kapiestahan sang pagkayab amo sini: Don’t worry, be happy. Don’t worry, be happy because sufferings,
hardships, difficulties and problems are not our eternal fate - indi amo ini
ang aton kapalaran. Our fate is to be
happy, to be alive and to live our dignity as sons and daughters of God.
Mga utod, basi
magdumdum kamo nga ining mensahe sang pagkayab daw isa ka ginatawag nga pie in
the sky. Waay ako nagasiling sa inyo,
“Toto antusa lang anay kay may padya ka gid sa langit. Inday antusa lang ang imo kahimtangan kay
balusan ka gid sang himaya sa langit.”
Indi amo sini ang paglaum nga aton ginahuptan. Indi amo sini ang buhi nga paglaum nga
ginahatag ni Kristo sa aton. Waay kita
ginasingganan nga mangin katulad kay Juan Tamad nga magnganga lamang sang aton
mga baba kay hulugan gid ina sang bayabas.
Katulad sang istorya sang tigulang nga intsik, ang paglaum nga ginadulot
ni Kristo sa aton subong nagaagda sa aton sa paghimakas, sa pagbuhat sang aton
masarangan, sa pagsadol kag sa pagkutkut sang bukid nga nagapamalabag sang aton
dalan padulong sa kalipay agud nga ang aton ginapaabot nga kalipay sa pihak nga
kinabuhi masagamsaman na naton subong pa lang, malarawan naton subong pa lang
bisan indi pa gid sa iya kahimpitan.
Gani don’t worry, be happy kay ang aton pagingos, kag kasakit may
katapusan gid, may himaya kita nga ginapaabot kag ining himaya aton ginahimakasan
subong pa lang.
Sa praktikal nga
buluhaton ano karon ang himuon naton agud nga makabuhi naton ining paglaum nga
ginahatag sa aton sang pagkayab sang aton Ginuo. Ano ang buhaton naton agud makabuhi naton ang
mensahe sining piesta - Don’t worry, be happy.
Una - do
something, magbuhat ka suno sa imo ikasarang.
Mga utod, nanotahan ninyo kon worried kita, kon may ginadali-an kita,
may ginakabalak-an kita dayon ta na lang parikparik nga daw indi mapakali. Hagi ugtas, hagi pangakig nga waay man lang
sing kabangdanan. Mga utod, may paglaum
kita that everything will turn out fine.
Calma lang, siling nila, halongi ang heart mo, ginhawa sing malawig,
buhata lang ang imo masarangan kag kun waay ka na sing buluhaton magpahimonong
ka because everything will turn out fine.
Patuboa inang pagsalig kag paglaum sa imo taguipusuon. Don’t worry, be happy.
Ikaduha, magsalig
ka sa Dios. Indi pag-isandig ang imo
pagsalig sa mga pagkabutang, sa imo manggad, sa imo mga ralationships, ukon sa
imo trabajo, kay ang pagkabutang ginaanayan, ang manggad nagaka-urot, ang
relasyon nagakaguba kag ang imo trabajo nagakadula. Kag kon matabo ini, kon madula ini tanan,
madula man ang imo paglaum. Gani saligi
ang masaligan sa tanan, saligi ang waay nagakambio, saligi ang Dios tungod kay
bisan anano ang matabo maga-unong siya sa gihapon sa aton, higugmaon niya kita
sa gihapon. God loves us and this is the
source of all our hope. God loves me, he
will take care of me, so don’t worry, be happy.
Ikatatlo, ibalik
ang pangamuyo kag ang pagpahuway sa imo kabuhi kay amo ini ang nagapabakod sang
imo paglaum. Ang kalibutan subong tam-an
na ka galong, kagahod, madamo ang aton ginakabalak-an, makakuluba. Ang kalibutan subong puno sa kalautan, tam-an
ka sako sa bagay nga waay na kita sing panahon nga magpahuway, magpatawhay kag
magpangamuyo.
May isa anay ka tawo nga
nagkadto sa akon: “Father, anano na ini ang
kabuhi ko. Puro na lang trabaho bisan sa
Domingo. Madamo man matuod ang kwarta ko
apang daw may kulang gid.” Mga utod may kulang
gid kag kadako gid sang kulang . Kon magtrabajo nga magtrabaho lang kita, ano gid ang kinalain mo sa makina, ano ang
kinalain mo sa sapat. Paano na lang ang
imo panimalay nga nagakinahanglan sang imo presensya kag indi lamang sang imo
kwarta, paano na lang ang mga simple joys sang aton kabuhi pareho abi sang
reunions sa aton mga kaabyanan, ang paliwaliwa; paano na lang ang pagpahuway sa
pagpangamuyo. Importante bala ini. Yes because it is these things that will make
you human. Indi ikaw makina, indi ikaw
sapat, tawo ikaw. Iban sa aton mapatay
lang waay nakakita sang katahum sang sunset, ukon ang paglumbayag upod sa inyo
kabataan sa baybay tungod kay problema, problema, problema. Simple nga mga kalipay nga magapamatuod nga
kita tawo. Gani subong ginasingganan ko
kamo, lantaw to sini upod sa imo kabataan, lagaw to sa SM bisan waay kag
balaklon kag waay ka sing inugbakal. Don’t worry be happy we have hope for
future glory.
Mga utod, si
Kristo nagkayab kag nakita naton ang himay nga aton man ginapaabot. Bisan ang
mga apostoles nagkinalipay tungod kay nakita nila si Kristo nga nagkayab pa
langit. Gani sa tunga sing kabug-at
ginasingganan kita Don’t worry, be happy.
No comments:
Post a Comment