piesta sa san enrique 2014

Mga 13 anyos ang nagligad gin-nombrar ako nga representante sang diocese sa isa ka convention didto sa South Korea.  Siempre tungod kay first time ko nga magguwa sa pungsod kag pinoy ako, ang una ko gid nga ginpanumdom samtang ginapanugid-nugid ko ini sa akon mga kaupdanan, amo nga kon ano ang akon baklon nga mga pasalubong sa ila.  Agod mangin mahapos ang akon pagbakal nagkadto ako sa isa ka Koreano nga kilala ko kag nagpatudlo ako kon ano ang akon hambalon sa tindera.  Duha man lang ka pamangkot ang interesado gid ako – palihog translate sa Koreano “tag-pila ini,” kag ikaduha, “puede ka ayo.”  Kadamo pa sang mga pinamangkot ko ilabi na gid sa mga kinahanglanon ko.  Sang ulihi sang hana na ako maglakat ang Koreano nagsiling, Father you forgot to ask two very important things.  What, I asked?  You forgot to ask what is Korean for “where is the CR?”  That, he said, is very important.  But the most important thing of all, what is Korean for – “police, help!” Pulis, Tabang!

 Matuod, indi bala?  May nagsiling gani nga ang labing importante nga mga tinaga nga dapat naton dalhon sa aton kabuhi, that there are three important words which we need to bring with us through life.  Kag ano ina?  “Please help me, palihog buligi ako.”  Bata ka man ukon hamtong, pamatan-on pa lang ukon tigulang na, imol ka man ukon manggaranon, estudyante ka man ukon propesyonal, sulogoon ka man ukon emperador dapat kahibalo ka magsiling, puede kapanagayo bulig? Kag amo gid man ini ang ginbuhat sang Emperador nga si Leopoldo I sang ginlusob ang iya pungsod sang mga Ottoman Turks – ang iya singgit nga ginsinggit man sang tanan nga mga tawo sa Europa sadtong tion sa nagakalainlain nga mga lingwahe, Maria, buligi kami.  
 Ngaa mangayo kita bulig?  Kinahanglan kahibalo kita mangayo bulig kay man pirme lang kita kulang, we always fall short, on our own we do not have enough, we are lacking in provisions – bahin ini sang aton pagkatawo.  Kag amo ini ang ginapakita sa aton sang Kasal sa Cana.  Labay man akon kanami sang inyo ebanghelyo nga napili-an para sa piesta kay samtang wala pa ang kan-anay, samtang diri pa lang kamo nagapungko sa misa, ginaremind na kamo nga basi magkulang ang inyo handa.  Pero ini nga ebanghelyo nagatudlo pa gid sa aton sang mas madalom nga kakulang magluwas sa punsyon, ini nga ebanghelyo nagatudlo sa aton sang man madalom pa gid nga pagkawad-an magluwas sa bino kag mga preparasyon.  It speaks to us of our deficiency, halimbawa sang kakulang sang tawhanon nga pahigugma nga kon kita lang, kon saligan ta lang ang aton ikasarang indi kita makabatas, indi kita makatakod sa pagunong sa isa kag isa tubtob sa kamatayon dira sa kasal. The gospel speaks to us of our deficiency ang kakulang sang aton tawohanon nga kaalam kag ang kakabus sang aton foresight, ang kakulang sa aton pagpaabot, sa aton pag-antisipar sang palaabuton – indi kita kapakot, indi kita ka salig sa aton kalkulasyon – pirme kita magapabilin nga kulang kag kabus.  Ang kasal sa Cana nagapakita sa aton nga nagakinahanglan kita sang bulig kag kita bululigan sa tanan nga bagay.

Apang ang pagtago kag ang indi pagbaton sini nga realidad amo ang ginahalinan sang madamo nga kagamo sa aton katilingban.  Ang estudyante naga-cheat tungod kay indi niya mabaton nga wala sia nakatuon.  Nagapangawat kay indi niya mabaton nga indi sia makasarang, nga amo lang ni ang akon masarangan.  Ang nagapa-isog-isog, ang mga nagapang-bully actually comes from a feeling of inadequacy nga indi niya mabaton, nga indi niya maatubang kag mapakita.  The gospel is more than just food and wine.  It is an awareness that on our own we will always fall short – sa inyo pag-asawahay, sa akon pagkapari, sa inyo pagkakatekista, ukon sa inyo pag-alagad sa banwa, sa inyo pagpanguma ukon sa inyo pabuhat sang inyo propesyon we will always fall short when left on our own.  It is an admission that we cannot solve our inadequacy by cheating, we cannot solve our incapacity by pretending, we cannot address our helplessness by simulating strength.  We have to go to Jesus, we can only find strength in Jesus, we can only find completeness in our lack and limitations in Jesus kag si Maria, ang aton Mahal nga Iloy ang magabulig sa aton sa pagpatigayon sina.

Sa historya sang Simbahan si Maria may duha ka labing dumaan nga mga titulo.  Una ginhatag sa iya ang titulo nga ginasaulog naton sa Enero 1 – si Maria ang Iloy sang Dios.  Ginhatag ini nga titulo sa iya sang Council of Nicea sadtong tuig 325.  Kag ikaduha sadtong tuig 345 gintawag ni San Juan Crisostomo si Maria nga manugbulig, dalangpan – bahin ini sang iya pagka-iloy.  Maria buligi kami.  Buligi man kami sa pagsiling sa isa kag isa: “palihog buligi ako” kon indi kami makasarang; “palihog tudloi ako,” kon indi na kami kahibalo; “palihog giyahi ako,” kon indi kami makatultol; “palihog sanagi ako,” kon indi kami makahangop.  Kag nian mangin matawhay ang aton banwa kag ang aton simbahan, indi lang tungod kay nagabuligay kita, kundi tungod kay ginakilala naton nga ako, ikaw, kita tanan nagakinahanglan sing bulig.  Nagabuligay kita kay una sa tanan ginakilala naton nga kita bululigan.  Maria, buligi kami.

P.S. luyag ninyo mabal-an kon paano ako namakal pasalubong sa Korea?  Siempre kadto ako sa tindera kag nagsiling in perfect Korean tagpila ini.  Tam-an ka perfect dumdum niya Koreano ako, so sinabat niya ako sa koreano, kag siempre indi na ako kaintiendi.  Sang ulihi ginsingganan ko sia stop, stop, stop kag nag-iningles ako, how much. Kag nagyuhom sia.  Kabudlay kon kaisa magpretend nga kasarang ka nga indi ka man lang gali kasarang, indi bala?  Maria buligi kami.