May isa anay ka tawo nga nagpakonsulta sa doktor upod
ang iya asawa. Ang doktor nag-examine sa
iya kag pagkatapos sang madamo nga mga tests kinadtoan niya ang asawa nga
nagahulat sa gwa sang kwarto. Indi
madrawing ang itsura sang doktor gani ang asawa kinulbaan kag nagpamangkot sa
iya. Doc, kamusta ang bana ko?
Ang doktor nagsiling, “Pigado gid ang kahimtangan sang
imo bana. May balatian sia nga isa ka
tumalagsahon nga sahi sang anemia kag kon indi naton sia mabulong sa gilayon
mapatay gid ang imo bana. Apang sarang
naton sia mabulong.”
“May bulong dok?”, pamangkot sang asawa. “Huo,” siling sang doktor. “Pwede ta pa sia mabulong. Kon makapahuway sia sing maayo kag kon may
maayo sia nga pagkaon, mabuhi sia sing malawig pa nga mga tinuig. Amo ini ang himuon mo. Puli kamo sang imo bana sa inyo balay kag
atipanon mo sia nga daw pareho sang pag-atipan mo sang isa ka hari. Hatagi sia sing maayo nga pagkaon nga ikaw
gid mismo ang magaluto – tatlo ka beses isa ka adlaw kag bantayi kag alalayi gid
sia sa iya pagkaon sa bagay nga kon kinahanglan nga hungiton mo hungita. Dalha ang iya pamahaw sa kwarto kag didto sia
pakan-a samtang nagapahunay-hunay sia sa iya higdaan. Indi mo gid sia pagpabug-atan, kag kon ano
ang iya kinahanglanon gid nga obrahon, kon ma-obra mo man lang, ikaw na lang
obra sina. Masahiya ang iya likod sa
aga, kag masahiya ang iya bug-os nga lawas kada gab-i. kag isa pa, tungod kay ang iya immune system
maluya na, kinahanglan nga ang balay mo limpiyohan mo gid pirme agod waay sing
may mabilin nga mikrobio nga basi makahalit sa iya. Ok, may pamangkot ka?”
Ang asawa wala sing pamangkot apang nagginhawa sia
sing malawig pagkatapos niya mabatian ang dapat niya obrahon para sa iya bana. Gani, ginpamangkot sia sang doktor, “gusto mo,
ikaw ang magahambal sini nga balita sa imo bana ukon ako na lang?”
“Ako na lang, dok,” siling sang asawa.
Gani, nagsulod sila sa kwarto sa diin ang iya bana
nahamtang nga nagpamangkot sa iya asawa, “Ga, ano ang natabo? Malubha gid bala ang akon balatian?”
Ang iya asawa nga daw mahibi nagsiling, “Ga, siling
sang doktor mapatay ka na lang kuno.”
Matyag ko amo gid ini ang diperensya sa mga pangga
pangga mo. Palangga gani but when it
comes to putting love into action indi na kita, kadbudlay na magconnect – Ga,
mapatay ka na lang kuno, siling sang doktor.
True love requires action. In
fact love is not a noun but a verb, an action word. Amo gani nga may isa anay ka kratola nga
nagasiling – bawasan ang salita, dagdagan ang gawa.
Subong ang aton tema amo: Social justice and love, ang
hustisya sosyal kag ang paghigugma.
Labay man akon daw puro lang paghigugma ang mabatian
nyo di sa pulpito no, pero daw waay man gihapon tupa. Kon natak-an kamo sini mamati, luyag ko lang
ipahibalo sa inyo nga natak-an man ako magsagi hambal sini. You see the feeling is mutual.
Pero amo ni ay.
Kon masiling kita, paghigugma, amo ini ang una nga dapat hatagan
konsiderasyon - antes naton mapamangkot kon nagahigugma gid man bala kita,
pamangkotan naton anay kon may hustisya gid man bala ang aton pagginawi kag
pamatasan sa aton isigkatawo. Justice if you remember is only the minimum of
love and we could not even ask ourselves if we truly love, if we could not even
do the minimum. Kon indi gani naton
mabuhat ang gamay nga ginademanda sang gugma, ano na gid ayhan kon maghigugma
kita sing bug-os. Daw pareho na bala
sang sulat bala nga nagasiling – Pangga:
(Ti pangga naman) Pito ka bukid ang akon ginlakbay. Leon kag tigre ang akon kaaway para lang makita ikaw O
Inday. PS Ga, indi ko da kakadto subong
baskog ulan di.
Ti – tigre
kag leon
away mo – ulan lang, indi ka na. Ti amo
man ina ang logic. Indi mo gani
masarangan ang kagamay nga demanda, ayhan pa ang daku? Justice is the minimum of love.
Ano ang hustisya, ano ang buot silingon sang
hustisya? Justice in its definition
consists in the constant and firm will to give their due to God and neighbor –
ang paghatag sa Dios sang iya sang Dios, kag ang paghatag sa tawo sang iya sang
tawo – amo ina ang hustisya.
Ang paghatag sa Dios sang iya sang Dios. Halimbawa, masiling kita nga ginahigugma
naton ang Dios, apang bisan na gid lang ang pinakagamay nga demanda sina nga
gugma, ang hustisya nga bagay sa Dios, indi naton mabuhat, katulad abi sang
pagsimba sa adlaw sang Domingo. That is
the minimum that we could do – ang pagsimba.
Kon indi gani naton ini mabuhat, kon indi gani kita consistent bisan na
gid lang sa sina, daw akbudlay man patihon nga masiling ka nga ginahigugma mo
ang Dios. Why? Because you cannot
profess love when you could not even fulfill its minimum demand which is
justice.
Ang paghatag sa tawo sang iya sang tawo. Ano ang pinakagamay nga demanda sang
paghigugma sa aton pagtratar sa aton isigkatawo? Wala pa kita sa paghigugma – yara pa lang
kita sa minimum nga demanda sina nga gugma.
Diri nasandig ang social justice, that the basis for our relationship
with our fellow human beings is based on the will to recognize the other as a
person. Ang basehan sang aton
pagsinalayo amo ang pagkilala, ang pagtan-aw, ang pagbaton nga sia isa man ka
tawo, nga sia isa man ka persona, nga sia isa ka tawo nga may kalag, nga sia
isa ka tawo nga gintuga sa imahen sang sang Dios. Indi sia sapat, indi sia makina, indi sia pagkabutang,
indi sia ulusaron lamang para sa akon bentaha, indi sia ulusaron agod nga
magmanggaranon ako – sia tawo, sia gintuga sa larawan kag imahen sang
Dios. Amo ini ang minimum, ang
pinakagamay nga demanda sang paghigugma sa isigkatawo. Kon indi naton mahimo ang pinakagamay nga
demanda, indi man kita makasiling nga ginahigugma naton ang aton isigkatawo. Why,
because you cannot profess to have love, when you could not even fulfill its
minimum demand.
Ano bala ang pagtratar naton sa iya – tawo ukon
sapat? Ano bala ang pagkabig naton sa
iya, makina ukon anak sang Dios? Ano
bala ang pagtratar naton sa iya, pagkabutang nga kon indi na mapuslan ihaboy
lang, ukon isa tawo nga may dignidad. Social
justice is based on the will to recognize the other as a human person. Husisaon naton ang aton sahi sang pagsinalayo
– kon sia tawo kag indi makina, kon sayuron nagakinahanglan man niya sang
pahuway. Kon sia tawo nga imahen sang
Dios kag indi isa ka sapat, kinahanglan man sia sing pagtahod, nagakinahanglan
man sia sing nagakaigo nga puloy-an ukon ilistaran, nagakinahanglan man sia
sing pagkaon nga nagakabagay sa isa ka tawo kag indi sa isa ka sapat. Kon sia tawo kag indi pagkabutang nga
ulusaron lamang para sa aton personal nga interes kag bentaha, nagakinahanglan
man sia sang nagakabagay nga sweldo santu sa iya pinangabudlayan, kag kon
nagabalatian sia nagakinahanglan man ina sia sang bulong. Indi sia ulusaron lamang para makaganar kita
sing daku paagi sa iya balhas. The basis
for all this is the recognition that the other is a human person, a human being
like you and me.
Kon manotahan ninyo kon kaisa nagasalir ini sa aton
hambalanon ilabi na gid kon Krismas, kag kon abuton kita? Nagasiling kita, “hinayhinaya lang may
balatyagon man ina sia.” Ukon kon kaisa nagasiling man kita, “sobra ka man,
tawo man na sia pareho sa imo., may balatyagon man ina sia pareho sa imo.” That is social justice in daily life. It is the minimum demand of love. If we make that attitude consistent, if we
make that a habit, applying it at home, in our business, in politics, in
international trade, in globalization, in capitalism then we will have
fulfilled the minimum demand of love which is justice – that, simply speaking
is what social justice is all about.
In justice we are being asked to give what is due, but
in love we are asked to become and to live as friends, brothers and sisters. Apang tandaan naton, wala gugma kon wala anay
hustisya.
Sa aton mga balasahon subong makita naton ang duha ka
pagpanamkon – ang pagpanamkon kay Samson, kag ang pagpanamkon kay Juan
Bautista. Ini nagapakita nga ang pagtuga
sang tawo, ang pagkatawo sang tagsa-tagsa sa kalibutan is not left to
chance. It is planned. Ang tawo irregardless of his status, itom man
sia ukon puti, manggaranon man sia ukon imol, santos man sia ukon makasasala, pilipino man
sia ukon kano, normal
man sia ukon abnormal, is born according to plan. Waay lamang nagtuhaw, waay lamang
nasuwertihan, waay lamang ginpalagpatan.
You and I and all the rest came to be here on earth because of a plan –
and it is not just an ordinary plan. It
is God’s plan. Kabay pa nga ina nga
realidad magpukaw sa aton to act justly, to act with justice towards each other
irregardless of one’s status and position in the community - to act justly.
And so I end because in loving and in living out the
demands of justice, mas maayo gid man nga bawasan ang salita, dagdagan ang
gawa.
No comments:
Post a Comment