Ang
tema naton sa pilgrimage sang aton mahal nga iloy sang Candelaria sa 21 ka mga
barangay sang aton parokya nagasiling, Kari, mapauli kita sa aton Iloy. Ini may katuyu-an sa pagpang-agda sa tanan
nga mga katoliko ilabi na gid sa mga dugay na nga wala nakasimba, dugay na nga wala
makapalapit sa simbahan, sa mga dugay na nga ginapangaluyagan kuntani agod
makabulig sa aton parokya indi bangud sang ila donasyon kundi bangud sang ila
talento. Sa isa ka meeting nga ginhiwat
sa aton parokya antes sining novenario may isa nga nagreklamo nga nagasiling,
nahimo na naton ina sang una, diutay man sa gihapon ang nagapalapit, damo na
ang aton pang-agda wala man sa gihapon sabat, naga-usik lang kita tiempo. Tuod no.
Kon manager ka kag ginapadalagan mo ang isa ka kompaniya usik gid man
tiempo nga hagi ka gid da pamilit kon indi sia.
Bay-i da, ngaa sia lang ang tawo diri sa kalibutan. It would have been easier kuntani nga makadto
kita sa kay kon sin-o lang may luyag e. Makadto kita sa kay sin-o lang ang
willing, kon sin-o lang ang may hilig, kon sin-o lang ang may huyog. Otherwise naga-usik lang kita tiempo.
Pero
sugiran ko kamo isa sa mga painakahakog nga persona, ang pinakapala-usik tiempo
amo ang Dios. Sa aton pagpamati sang
ebanghelyo indi ka kaintiende kon ngaa may mga binhi nga nagtupa sa dalan, may
mga binhi nga nagtupa sa batohon nga duta, may mga binhi nga nagtupa sa mga
tunokon, tapos may iban man iya nga nagtupa sa maayo nga duta. Ang pamangkot, ngaa wala mo na lang pinatupa
sa maayo nga duta. Ngaa, ano ang
pagsab-og mo sang binhi pataka ka lang nga sab-og, haboy ka lang nga haboy,
bisan diin mo lang iburibod? Ka-usik nga,
kahakog. Ngaa wala mo na lang ina
gin-isa-isa, didto ka lang sa sigurado nga duta, didto ka lang sa sigurado nga
talama-an, didto ka lang sa lambod na nga duta.
Ngaa mapabenturar ka pa da sa gwa.
Ka-usik. Usik tiempo. And yet that is not any other farmer, this is
not an amateur tiller. This is God. Usikan ya ka tiempo. Usikan ka niya sang resources. Sige lang nga buribod sang pulong sang Dios,
sige lang.
Isa
sa mga characteristics sang patay kag nagakamatay nga parokya amo yanang
paminsaron nga kontento na lang kita nga kita-kita na lang. Indi na kita mag-reach out, indi na kita
manghagad, natak-an na kita kay wala na may nagasapak sa aton, natak-an na kita
kay pirme lang kita ginapangin-di-an, we have given up on them.
But
God does not want us to be like that. He
wants us to be optimistic. He wants us
to get excited, indi nga amo man ina gihapon.
He wants us to reach out and not to be contented nga kita-kita man
gihapon. These past years the parish is
very active in reaching out to young people with our parish youth
ministry. Kanami sang pamatyag ko kay
kon mag-kadto ako diri halin sa seminaryo may nagasugata sa akon, nagabisa nga
la-in naman nga itsura, indi familiar, indi amo man sa gihapon - kon sayuron
naga-reach-out ang parokya, kon sayuron sige ang pang-agda sang parokya, sige
ang iya panuhotnuhot. Indi sia kontento
sa mga yari na di nga daan. Ginapangita
pa gid niya, ginasagop pa gid niya, ginapasakop pa gid niya ang iban.
Sang
first Saturday ari ako diri nagameeting tapos didto sa pihak mga senior
citizens nagatipon-tipon. Indi ni sila
usual pareho abi sang apostolado nga mga tigulang man, kundi mga lain naman nga
guya. And this gives one a different
kind of joy. Ambot kon nakabatyag man
kamo sina. And that is my point. I want us all to feel what God feels when he
invites, I want us to feel what God feels when he spreads out his word sa
tuyo nga basi may isa nga nagsabat, sa
tuyo nga basi may lain naman nga magasulod.
Let us be welcoming, let our parish be more welcoming. Panghagad.
Kari, mapauli kita sa aton Iloy.
Indi kita mahadlok kon snubbon kita, kon pangin-di-an kita. Sige lang.
Indi kita magbinagit, indi ka magdaginot, katulad sang Dios mangin
mahakug kita sa aton pagpangagda kag sa paton pag-abi-abi.
No comments:
Post a Comment