Thursday, September 2, 2010

5th Sunday C - 2

Bag-o lang kita nakabati sang milagro sang mga isda.  Ano ang milagro?  Ang milagro ukon miracle halin sa Latin nga tinaga mirari nga kon sayuron ang paghanga, katanhaga, pagkatingala.  Ina tungod kay ang natabo isa ka makatilingala nga hitabo.  Apang indi tanan nga makatilingala nga hitabo milagro.  Puede nga ang natabo makatilingala apang ini isa ka malubha kag makangilidlis nga hitabo nga nagadala sing paghibi kag kasubo ukon sang kahadlok.  Ano pa gid ang diperensya sang milagro?  Sa nasiling ko naghalin ini sa tinaga nga mirari kon sa diin man naghalin ang tinaga nga smile ukon kalipay – mirari means also to smile.  Gani ang milagro isa ka makatalanhaga nga hitabo nga nagadala sang kalipay, makatalanhaga nga hitabo nga nagapahalipay.
Sa masami kon magsiling kita gani milagro ang nagasulod sa pensar mo amo ang nagasaot-saot nga adlaw ukon ang Sto. Nino nagapangilay ukon nagahulag-hulag ang iya kamot.  Kon makakita ka sina ano ang pamatyag mo.  Sigurado ako indi ka mag-smile, indi ka malipay.  Sa baylo mahadlok ikaw sang imo nakita.  Indi pa ina milagro.  Ang milagro isa ka makatalanhaga nga hitabo nga nagadala sing kalipay.
Ginpahayag ko ini agod nga indi kita magsiling nga ang makakita lang sang mga milagro mga pinasahi nga tawo kag indi kita magsiling nga ini tumalagsahon lang naton nga makita.  Kon ang definition naton sang miracle sang milagro, isa ka makatalanhaga nga hitabo nga makadala sing kalipay sarang naton ini makita kada adlaw kag sarang gani nga makahimo kita sing mga milagro sa tagsa ka adlaw sa bulig sang Dios.
Kinahanglan lang gid naton sing tatlo ka pamatasan.
First you need eyes that see.  Kinahanglan naton sang mga mata nga makakita.  Si Jesus may mga mata nga nakakita sa mga isda kag sang madamo nga mga oportunidad nga sarang madulot sang linaw.  Si Pedro kag ang iya mga kaupdanan wala sini makakita.  Indi kita magdumdom nga ginpadamo ni Jesus ang mga isda.   Sa baylo nakita niya kon diin ang mga isda.  Nakita niya kon diin dapat ni Pedro iladlad ang iya sahid.
For miracles to happen we need eyes that really sees.  Kinahanglan naton ang mga mata nga makakita.  Kadamo sa aton ang nakakita sang nagakahulog nga mansanas, ukon nagakahulog nga prutas pero si Isaac Newton lang ang nakakita nga ang mansanas nahulog sa lamesa tungod sang iya gintawag kag ginpahayag nga law of gravity.
Kadamo sa aton ang nakakita sang pagbukal sang takore, kon paano kakusog sang steam, sang mainit nga hangin nga nagasumpit sa iya sini nga spout, pero si James Watt lang ang nakapanumdom sang ginatawag naton subong nga steam engine.  Many people saw difficulties and obstacles but only a few went on to treat them as possibilities and opportunities.  Many people saw a calamity but only a few went on to treat them as prospects.  Many saw a blank wall in the crisis of leadership but not all went on to treat it with the might of their collective power.  The power of one becomes the power of the masses that breached the wall.  The miracle at Edsa was not a miracle that came solely from above.  It was a miracle because of the people, more specifically the people who have eyes that really see.  Amo ina kon ngaa sarang kita makahimo sang mga milagro sa matag-adlaw naton nga kabuhi apang kinahanglan naton anay sang mga mata nga makakita, you need eyes that really see, eyes that can see beyond.
Ikaduha nga kinahanglanon – kinahanglan naton sang kaisog nga magtinguha.  Ang mga milagro idni gid man ina tanan halin sa ibabaw, ukon halin sa Dios.  Ang milagro nagakatabo kon ang tanan nahimo na, ang tanan natilawan na, ang tanan kapoy na kag nadulaan na sing paglaum pero may isa  nga katulad kay Pedro handa pa nga tilawan liwat.
Sang ginhambalan si Pedro ni Jesus, iladlad ang imo sahid, si Pedro nagsiling nabuhat na namon ina, bilog nga gab-i nga trabaho namon sina, pero kon ihambal mo nga iladlad, iladlad namon liwat.  Tired as he was Peter did it again.  For most people the disaster of life is that they give up just one effort too soon.  Worst, some even give up without even trying.  Wala pa gani indi na, wala pa gani natilawan pigado na.  Kadamo sang mga bes nga wala nahuman ang mga milagro nga kuntani matabo sa aton kabuhi tungod kay nag-surrender na kita.
Ikatlo nga nga kinahanglanon, one needs the spirit which will attempt what seems hopeless.  Ang pagpadayon ang kaisog sa pagpadayon Perseverance is always the key to making miracles.  In my own humble experience of difficulties and obstacles I have come to know that God loves basketball.  Why?  Because he always comes into the game during the last two minutes of the game.  I call him my God of the last two minutes.  Give up on the last two minutes and you deprive yourself of experiencing a miracle.  Ipaabot nga ang Dios  magabulig gid ina sa imo when it is almost too late.
Ako tayan na man lang ako nagsurrender tungod sang akon masakit.  Kuntani mauntat na ako sa akon ginabuhat tungod kay daw indi ako kabatyag nga ginasuportahan ako.  If I gave them up, then I would have deprived myself of the miracle, the miracle that I am still here with you as a priest.  Perseverance is always the key – ang kaisog sa pagpadayon importante kaayo sa kabuhi.  If we want a miracle to happen, we must take Jesus at his word when he bids us to attempt the impossible.
Sa katapusan sa inyo pagguwa karon sa katedral, pagkatapos nga kamo nakabati sang pulong sang Dios kag nakabaton sang kalawat konbinsiha ang imo kaugalingon nga ikaw makahimo sang mga milagro sa imo kabuhi – ina kon may mga mata ikaw nga makakita sang posibilidad kag mga oportunidad sa imo palibot. Ina kon mapalawig mo ang imo pasensiya kag madugangan mo pa gid ang imo pagtinguha, kag ina kon may kaisog ka nga magpadayon bisan kon kaisa nagadumdom ka nga wala na gid tsansa pa.  Tanan kita sa bulig sang Dios kag sa aton maisog nga pagtinguha makahimo sang mga milagro sa aton kabuhi.

No comments:

Post a Comment