Saturday, September 4, 2010

17th sunday C - 3



Sang nagligad, ang amon istorya naglab-ot sa akon assignment sa seminaryo. Onse na ako ka tuig sa seminaryo, kag siling nila dapat mangita na ako sang iban nga assignment. Sa tuod-tuod lang katatlo na ako nag-resign, wala gid may natabo. So gani siling nila matuon na lang ka para kon indi ka gid man matransfer at least may break. Ti ano ang tun-an ko? Siempre liturgy mo.
Siling ko, sa tuod-tuod lang natak-an na ako sang liturgy kag wala gid ako plano nga matuon pa liwat sang liturgy. Kay una, indi ako luyag magtigulang kag mapatay nga liturgist. Matyag ko ang mga nagadugay sa liturgy nagamaraoton samtang nagatigulang. Hay ambot a, gamay nga butang ga-ugtas ka imo ya. I don’t want to grow old and die a liturgist.

Abi nyo maayo lang mag-liturgist. Ang liturgist wala gid nagapangadi. Kay ngaa, nagapanguros pa lang ang Obispo ang pensar niya ara na sa Gloria. Ti pangadi na bala. Naga-sermon ang Obispo nagapanumdum na sia sang offertory, kag labay man akon hagi gid sia panumdum sang offertory nga indi man na makadto sa iya. Naga-consecrate ang Obispo ara na pensar niya sa kalawat. Ti ano pa na ang pagpangadi mo.
Sang nagligad nga mga consultations sa sinodo nagbaylo na ang tanan ko nga pensar nahanungod sa liturgy. Hamak mo bilog nga adlaw nga debatihay sang mga detalye sa liturhiya – halin sa bunyag hasta sa kandila, halin sa bayo sang pari hasta sa puni sa altar.
After that long debate, that night I wanted to vomit everything. I just felt so stupid arguing about these things when it dawned on me nga isa man lang gali ang luyag ko, kag siguro luyag man sang Dios, nga matabo sa liturhiya – nga ang aton liturhiya, nga ang aton pagsimba sa Dios mangin isa ka pangamuyo.
Pagkatapos sadto nga gab-i, may mamangkot sa akon, pila ka kandila kon may Obispo, pila ka kandila kon piesta, daw matentar man ako magsabat, “abi bay-i da bala ang kandila, pamangkota lang bala kaugalingon mo, nakapangadi ka bala ukon wala.” Daw amo na gid lang ina ang luyag ko isabat – “nakapangadi ka bala ukon wala. Makabulig bala ina sa pagpangadi mo ukon indi.” After all those beautiful decorations, after all those wonderful offertory processions, after all those beautiful songs, can you say you have prayed, and since you have prayed did it make you a better person?
Para sa akon amo ini ang punto sang aton ebanghelyo. Sa aton pagsimba, sa aton pagkanta, sa aton pagpabunyag, sa aton pagpakasal, nakapangamuyo bala kita, kag sa aton pagpangamuyo nangin maayo bala kita nga mga tawo. Prayer is a relationship – Abraham related to God like a demanding and insistent friend. Kon mabuhat ini ni Abraham it is probably because he has become so familiar with God. He can negotiate, he can bargain, he can plead with God as if God was an ordinary intimate friend.
Sa aton ebanghelyo ang comparison nga ginkuha ni Jesus sa pangamuyo is again friendship. Suod nga abyan. Ti suod mo sia gali nga abyan ngaa hagi mo isip tikang mo samtang nagaserbi ka sa misa? Kon amo man lang na ang suod ko nga abyan nga daw indi gani ako kahulag sa iya atubangan, ti mangita na lang ko sang iban e. Suod mo nga abyan - ti sigurado preparahan mo gid sia sing maayo, ihanda mo gid ang tanan apang indi gid man ka guro mangin stiff and rigid.
May istorya anay nahanungod kay Blessed John XXIII sang bag-o lang sia nag santo papa. Nagbisita sa iya ang iya mga hinablos kag mga paryente. Sang nagalakat sia pasulod nagluhod sila tanan kay santo papa na sia. So he told them, why are you kneeling and seemingly afraid – stand up it’s just me.
Open your catholic catechism and correct prayer which includes liturgy is best exemplified by God talking to Moses face to face “as a man speaks to his friend.”
Amo ina guro ang rason kon ngaa palapangamuyo man kita, puno man aton simbahan, nagasimba man kita, pero damo man sa gihapon mabati-an mo nga kawatay, damo man sa gihapon krimen, damo man sa gihapon palusot. Probably because sa aton pagsimba, sa aton pagpabunyag, sa aton pagpakasal, sa aton pagpangamuyo we never speak to God as a person speaks to a friend.
Daw kanugon no? Amo na tak-an na ko liturgy a. Siling ko sa kay Msgr. Joemarie, "ambot Msgr. matuon na lang ako agriculture sa Los BaƱos a, damo pa siguro mabuligan ko sa uma."
The message is quite simple. When you go to mass please pray. When you attend weddings kag kamo mismo magpakasal tell the photographer, indi ka karon maghagi libot-libot ha kay mangadi kami. When you have your child or apo baptized please tell every one, “come you are invited to the baptism of our child, please join us in praying for him, and pray for us also his parents.” When the bishop arrives for the mass get excited, prepare it well, for with the bishop with us God is going to speak to us as a person speaks to a friend. And then our liturgy will become prayer and then our prayer will make us better persons.

No comments:

Post a Comment