ang langit amo ang padulungan .... piesta sa sta. teresita 2014

Ang pamangkot amo sini:  ngaa namangkot ang mga paostoles sina nga pamangkot, ngaa may kasubong sila nga pamangkutanon?  Sin-o ang labing daku?  Ano ang ginhalinan sina nga pamangkot?  Ano ang nag-trigger sa ila sa pagpamangkot kon sin-o sa ila ang labing daku? 

Sa psychology subong ukon sa counselling nagapamangkot ang counsellor, where is that coming from?  Where are you coming from?  Diin ina nga panghunahuna nagahalin, diin ina nga balatyagon nagahalin? kay sa pagkamatuod bisan sa ano man lang nga bagay kon indi kita mamangkot sini we will end up addressing the symptoms but not the cause, mapauntat naton ang ubo nga amo ang simtoma pero wala naton gin-ayo ang TB ukon worse ang Pneumonia nga amo ang kawsa.

So diin ina naghalin nga pamangkutanon, who is the greatest?

Siempre indi lang kita magsalig sa Guidance Office.  Tugutan naton ang mga Fathers of the Church nga maggiya sa aton, in particular si San Juan Crisostomo, ang bantug nga manugwali sang Constantinople kag si Origen nga bisan wala sia nagsanto ginakilala sia bangud sang iya madalom nga panghunahuna nahanungod sa Dios.  Si St. John and Origen are of one mind nga dapat naton anay balikan ang mga nagkalatabo antes sining panasaysayon sa aton ebanghelyo.  Ano ang natabo antes sining pamangkot sino ang labing daku? 

Didto sila sa Capernaum, malayo sa Jerusalem 85 miles pero didto gintultol sila sang mga tinawo ni Kim Henares, the taxman is very thorough indeed, no.  Ginsukot sila sang buwis, of course this is the temple tax.  Kag si Kristo nagbayad.  Ginsingganan niya si Pedro, kadto ka sa dagat kag mamunit; abrihi ang baba sang imo nahulik nga isda, kag nian makita mo dira ang duha ka metal nga kwarta, duha ka didrachma, kag ibayad ina sa manugsukot sang buwis, isa para sa akon kag isa para sa imo.  Ginhimo ini ni Pedro.  So ano ang problema dira?  Number one, ngaa si Pedro lang ginbayran?  Ngaa kami ya wala?  Ngaa sin-o gid na si Pedro?  Abi ano ang criteria, ngaa sia lang?  See daw pareho sa aton, indi bala?  But the huring-huring did not stop there.  Number two.  Ngaa pareho lang ang ginbayad para sa maestro kag para sa gintutun-an.  Ano kon sayuron ina, nga si Pedro kaangay na ni Jesus, ka level na sila?  Pareho ila pay-grade? Kon sayuron mas mataas na gali si Pedro sang sa amon?  Amo ini ang background ang context sang aton ebanghelyo.

Ano ang mensahe sini nga ebanghelyo?  Again husisa-on naton duha ka panan-aw, ang panan-aw ni San Juan Crisostomo kag ang panan-aw ni Origen. 

Una, siling ni San Juan Crisostomo bangud sang kahuya sang mga apostoles sa sini nga pamangkotanon kag balatyagon sang kahisa which they felt, sang nadakpan sila ni Jesus with this feeling, they set this aside, they set aside this feeling, kag sa baylo nga mamangkot sila sino ang labing daku sa ginharian sang duta, namangkot sila sino ang labing daku sa ginharian sang langit?  Siling ni San Juan Crisostomo, kudos sa mga apostoles, at least, wala nila gintugutan nga ang dutan-on nga mga balatyagon sang kahisa mangibabaw, so they changed the question – they were so ashamed in front of the Lord - so they changed the question.  And when the question was changed things begun to be seen differently.

When you set your sight on the things of the earth then you will feel envy, you will feel jealousy, then you will feel that this is a competition – unfair, unfair.  But when you set your sight on the things of heaven, things change.

Ano ini sa aton?  Let us permit St. Therese to teach us in this regard.

Siling ni St. Therese, “let us go forward, our eyes upon heaven, the only one goal of our labors.”  Heaven is the only one goal of our labors.  kapila naton ina ginakalimtan?  Heaven is the goal.  Lantawa ang nagakatabo kon ang reputation is the goal – nagapakunokuno kita, nagabutig, gamay lang nga nasal-an we become affected, we go ballistic.  Why?  Because reputation is the goal.  Lantawa ang nagakatabo when riches or ambition or power is the goal - we corrupt, we connive, we cheat, kag naga-antus kita subong tungod sang sina nga mga goal sang iban nga tawo kay kong walang kurap walang mahirap.  Look what happens when our only goal is in this world, in this life – indi kita makahangop kon ngaa nagabalati-an kita.  Indi kita luyag magtigulang nga daw pwede ta gid abi kuno malikawan, nahadlok kita mapatay.  But this life is not the goal, this life is just a way to the goal.  Riches and health are not the goal.  These are just helps to make us reach our goal.  A position of power is not the goal.  Kon ginapangita mo ina ginapangita mo ina agod to nga makabulig ina sa imo nga malab-ot ang imo nga goal. My priesthood is not the goal.  It is just my way to attain my one and only goal. 

There are too many unhappiness and fears, too many insecurities and anxieties, too many conflicts, unnecessary conflicts, too many hatreds and sleepless nights because heaven is not the goal.  Stick to the goal because when heaven is the goal, when our sight is focussed on the goal, things change.

Ikaduha, nga pananaw sa ebanghelyo - ang panan-aw ni Origen.  Ano ang panan-aw ni Origen sa aton ebanghelyo?  Una gindayaw niya ang mga apostoles bangud gindangop nila ang ila mga pamangkutanon sa Ginoo.  They went to Jesus so that the confusion in their hearts will be answered; they were disturbed by feelings which threatens to destroy their community, so they went to Jesus to seek answers for their perplexity. 

Then they asked the question – sin-o ang labing daku?  Siling ni Origen, kon husisaon naton sing mas madalom ang pamangkot sang mga apostoles, ginakilala nila ang isa ka importante nga bagay kag realidad - nga ang mga santos gali indi alalangay.  Sa pagsiling sang mga apostoles sino ang “labing daku” ginakilala nila nga ang mga santos indi palareho - may good, may mga very good, may better kag may mga best nga mga santos.  Ang indi klaro sa mga apostoles, amo nga, sa ila nga mga dumalagku, sin-o ang labing daku.  That’s the point of the question but I would like rather to reflect on this observation of Origen.  In the kingdom of God not everyone is great – all are good, some are better, others are the best, but not all are great.  All of us can be great (by God’s grace) but not all of us will be great.  You just have to be good.(2x) Now these changes the kind of humility that is presented in the child by Jesus.  It is not just a generalize kind of humility.  It is a specific kind of humility.  It is a humility which recognizes that all are good, some are better, others are the best, not all are great.  This is the kind of humility that we missed many times, the failure to recognize God’s unique and individual gift to each one of us. And instead of these gifts building our community, we used these differences to clubber each other.

Ano ang implikasyon sini?  Tugutan naman naton si Sta. Teresita sa pagtudlo sa aton.  St. Therese said, “how happy I am to see myself imperfect.”  Nabati-an nyo?  Daw indi amo no?  How happy I am to see myself imperfect.  I am happy because I am imperfect.  I am happy because I am an imperfect rector, an imperfect priest, a priest who makes mistakes, (happy ka na bala nga ginhawa mo na lang tago.)  I am happy because I am living in an imperfect parish.  I am contented with the imperfections around me - imperfect programs, imperfect singing by the choir, imperfect altar boys, imperfect food from the kitchen; assisted by an imperfect assistant parish priest, in forming imperfect parishioners; having to deal with an imperfect bishop, with his imperfect priests in an imperfect diocese.  Paano ako malipay sina?

But come to think of it this is precisely the source of so many unhappiness and stress in our lives - when we are not comfortable with our imperfections, when we are disgusted with the imperfections around us.  Acceptance and understanding  - amo ini ang mga yabe sa kalipay. There is happiness when you can finally accept that you can only do as much, nga asta ka lang da, that I cannot do everything, and my secretary cannot do everything either, that I am not superman, and no one is, that I cannot be in control of everything and that I can only do what I can because I am only an imperfect creature who rely on the mercy of God.  When I begin to accept that I cannot be great then I begin to understand Therese, why I can be more happy in my imperfections.

Amo na ini ang ikatatlo ko nga sunod-sunod nga piesta kag may tatlo pa nga nagasunod.  Kon kaisa nagakatublag ako nga sunod-sunod na ang akon gwa – paano na lang ang obra ko sa seminaryo.  Nadumduman ko ang pangamuyo ni Pope John XXIII sang nabatyagan na niya ang kabug-at sang iya obra – nangadi sia nga nagasiling, “Lord this is your church.  Take care of it.  Now I will sleep.”  Kag nagtulog sia.  So ginhimo ko man ini nga akon pangamuyo antes ako maghalin sa seminaryo “Lord this is your seminary.  Take care of it.  Now mamiesta ako.  Amen.”

We can only do as much.  Only God can perfect things because only God is the source of greatness for only God is the source and giver of gifts,  Nothing can be perfected in this world.  Only in heaven.  So never lose sight of the goal.