18th sun B - 1

Duha ka leksiyon. The incapacity to look beyond oneself gikan sa aton nahauna nga balasahon, and the inability to look beyond this life, gikan sa aton ebanghelyo.

First lesson - the incapacity to look beyond oneself ukon self-centeredness. 

Kon kaisa daw nagakatak-an na ako sang pangabuhi ko bilang pari.  Bisan problema sang iban akon pa.  Sa sulod sang duha ka semana puro lang love story ang akon ginaatubang, puro lang gugma ang problema, indi man akon kundi iya sang iban.  Kon kaisa kanami singganon, na kay mapadasodaso ka gid da, mamay mo.  Ugaling indi ka man kasiling sina kay nagahibilibion na sia.  Sa madamo kag mga nagakalainlain nga love story nga nangin problemado nga nabati-an ko, I think isa gid lang ang nagapanginbabaw nga kawsa – ang ginatawag naton nga self-centeredness.  Ang batasan bala nga matyag ko daw ako lang ang tawo sa bilog nga kalibutan, kag ang kalibutan daw dira na lang nagatiyog sa akon.  Hamak mo mamukaw timo tungang gab-i kay indi ka ya katulog kag luyag mo lang magsugilanon, ukon gulpi ka lang mapatawag.  Tapos kon alang-alang gani singganon mo lang, “abi ko love mo ko.”  Sa hunahuna ko lang, kon abu sayaf lang ako, pinugutan ta ka ulo. 

Self-centeredness, the incapacity to look beyond oneself.  Ang akon lang ang ginapanumdum ko, bay-i da ang iya sang iban.  Ako lang, Ako lang Ako lang – tanan nga reference point ang akon lang – ang akon tiempo, ang akon convenience, ang akon balay, ang akon pagkabutang, ang akon lang kinamatarung, bay-i da ang iya sang iban. 

Puro lang tanan mine, mine mine, kag ngaa my, my, my, akon akon, akon lang.  Siling sang isa ka manunulat – these are not possessive pronouns, these are aggressive pronouns – why?  Kay amo ini ang kawsa sang madamo nga pagbulagay, ang kawsa sang makahalalit nga libakanay, ang kawsa sang damo nga mga giyera.  The incapacity to look beyond oneself – self-centeredness.

This is the lesson of our first reading today.  May mga tawo nga indi bala makakita sang matawag naton the grander design of things.  Kasakit man ina pamatian nga masiling ka lang, “maayo pa kuntani nga ginpamatay kami sang Ginoo didto sa Egipto.  Didto magapungko kami sa luyo sang kaldero nga puno sing linuto nga mga karne kag makapagusto kami sing kaon. Pero inyo kami gindala sa sini nga desierto agod pagytoman tubtob magkalamatay kami.”  After what God has done for you kahapos lang sa imo magsiling sina?  Siguro nagaantus kita subong sa desierto agod nga ang masunod sa aton indi na makaagi sang aton naagyan – can we not have the capacity to see the grander scheme of things?  Manumdom lang kita sang aton nga kaayuhan kag indi sang mga magasunod sa inyo.  Indi gid kita abi kasiling, antuson ta ini agod ang magasunod sa aton indi na mamoblema.

Lantawa subong, kada damol ulan ginakulbaan kita, kagab-i iban sa aton wala naman ka tulog.  We are reaping today the seeds of selfishness that were planted in the past – pang-utod kahoy, panghaboy basura bisan diin, pangtabon sang creek kag mga natural water way kay yadi pa sa ganansya, carbon dioxide emissions, global warming.  Ti subong dugangan ta pa gid.  Beware of self-centeredness – this is the cause of so many of the world’s grief today.

Ikaduha nga leksiyon, the inability to see beyond this world.  Kon kaisa may matalupangdan ka nga leksiyon sa kabuhi sa mga ordinaryo nga hilikuton.  Sang seminarista ako sang naga-housecleaning kami natalupangdan sang amon rector nga indi maayo ang amon pagpanglimpio sa amon assignment.  Siling niya – you are so earthbound you must also set your eyes towards heaven.  Nagtulukay kami – ano relasyon sina sa housecleaning.  Natalupangdan lang namon kon ano ang ginasiling niya sang nagtangla kami towards heaven kag didto nakita namon damo lawa sa kisami. 

May kamatuoran ini sa kabuhi indi bala.  Sa masami ang ginatulok lamang naton amo ang pangabuhi subong.  Ang aton preokupasyon diri lang sa duta.  Sa masami waay kita nagapanumdum sang implikasyon sang aton mga ginabuhat sa pihak nga kinabuhi.

May isa anay ka pamatan-on nga nagpakigsugilanon sa isa ka tigulang nga nakahangop na kung ano ang kabuhi.  Siling sang pamatan-on, “Makuha ako sang pinakanami nga kurso.”  Ti tapos sina ma ano ka?  pamangkot sang tigulang.  Tapos mabirabira ako trabaho e.  Ti tapos maano ka, pamangkot naman sang tigulang.  Tapos mapatindog ako sang negosyo. Ti tapos sina maano ka.  Matipon ako damo-damo nga kwarta.  Ti tapos sina maano ka.  Ti tapos sina siguro matigulang ako, ma-retire kag mag-enjoy sang akon kabuhi.  Ti tapos sina maano ka, pamangkot pa gid sang tigulang.  Tapos sina, ti siguro mapatay ako e?  Ti tapos sina maano ka?

Kag diri nakamarasmas ang pamatan-on sang realidad nga ang kabuhi sa ibabaw sang kalibutan temporaryo, nga may paalabuton pa gid gali nga kabuhi.  Sa masami sa kabuhi naton we are unable to look beyond this world.  Ang ginapanumdum ta lang ang kaban ta. Ang ginapanumdum ta lang kon paano kita makatipon sang manggad.  Ang ginapanumdum ta lang amo nga kon paano kita malipay subong.  Waay kita nagapanumdum sang implikasyon sang aton ginabuhat sa kabuhi nga paalabuton.  But as you can see by now ang tanan tanan lumabay-labay nga daw aso, temporaryo lamang kita diri.  What really counts is our investment in the life to come. 

May isa ka tribu didto sa Africa nga kon mapatay gani ang isa sa ila antes sia ilubong sa duta nagatipon sila sa bangkay kag amat amat nga ginakuha ang bayu, isa isa nila nga ginakuha ang bayo asta nga ang bangkay mahublasan sang tanan kag ugaling ilubong.  Siling nila this is to dramatize nga ang imo pagtaliwan sa sining kinabuhi pareho man sang imo pag-abot sa pagbun-ag sa imo.  Nag-abot ikaw nga hublas, mataliwan ikaw nga hublas.  Kag amo man ini ang luyag ipaabot sang Ginoo sa aton.  You are thinking only of your stomachs.  May duha ka sahi sang pagkaon, ang pagkaon nga nagakapan-us kag ang pagkaon nga wala nagakapan-us.  Ang pagkaon nga makasustener sa imo sa sini nga kinabuhi, kag ang pagkaon nga makadala sa imo sa kabuhi nga wala sing katapusan.  May physical nga kagutom, may espiritwal nga kagutom.  May pagkaon nga makakuha sang aton pisikal nga kagutom, may pagkaon nga makabusog sang aton espiritwal nga kagutom.  And Jesus is telling us that he alone can satisfy that longing and that hunger.  The point is, we must be able to see beyond this life.

We must be able to look beyond ourselves and we must be able to look beyond this world.